facebooktwitteryoutube
O Blogu Aktualności Las Grzyby Pogoda Perły dendroflory Drzewa Wrocławia Wywiady Z życia wzięte Linki Współpraca Kontakt
Aktualności - 28 lip, 2020
- brak komentarzy
Pomnikowy dąb szypułkowy w Duczowie Wielkim. Przy głównej drodze.

Pomnikowy dąb szypułkowy w Duczowie Wielkim.

Przy głównej drodze.

Duczów Wielki to wieś położona w województwie opolskim, w powiecie kluczborskim, w gminie Wołczyn. Gmina ta może poszczycić się dość liczną grupą pomnikowych drzew (2 aleje, 2 grupy drzew, 9 pojedynczych okazów – łącznie 140 drzew oraz głaz narzutowy).

Podczas dwóch wycieczek dendrologicznych z Markiem (pomniki-przyrody.pl), w kwietniu i maju 2020 roku, gdzie głównym celem wypraw były inne drzewa, przy okazji odwiedziliśmy jeden z najbardziej charakterystycznych pomników przyrody tej gminy. Jest nim ogromny dąb szypułkowy, który znajduje się na wschodnim krańcu wsi, w pasie drogi krajowej nr 42 na odcinku Domaszowice – Wołczyn.

Dąb rośnie na niewielkim wzniesieniu, w otoczeniu pól i łąk, tuż obok drogi. Jest doskonale widoczny i bardzo łatwy do odnalezienia. Przy drzewie znajduje się kamienny krzyż z wizerunkiem Chrystusa, na postumencie z napisem „Szczęść Boże”.

Drzewo to figuruje w Centralnym Rejestrze Form Ochrony PrzyrodyDąb_szyp._w_Duczowie_Wielkim ). Według informacji w nim zawartych, dąb mierzy w obwodzie pnia 597 cm, a jego wysokość wynosi 19 metrów. Szacowany wiek drzewa to 270 lat.

Prawdopodobnie jest to dąb “bliźniak”, czyli zrost dwóch drzew w jednym pniu, ale w świetle zasad obowiązujących w dendrometrii, można uznać go za pojedynczy twór, ponieważ do wysokości 130 cm (a ściślej do ok. 300 cm) drzewo tworzy jedną całość.

OBWÓD PIERŚNICOWY PNIA

Na powyższym zdjęciu dokładnie widać miejsce rozchodzenia się dębu na dwa, bardzo okazałe przewodniki.

Obecnie obwód pierśnicowy pnia okazałego dębu wynosi 610 cm, co należy odczytać jako świetny wynik, biorąc pod uwagę miejsce, w którym on rośnie i prace pielęgnacyjno-redukcyjne, jakie wykonano na drzewie.

Pień drzewa jest ogromny, bardzo krótki, pękaty i masywny, charakterystyczny dla dębowych władców soliterowych. Nie widać na nim żadnych niepokojących objawów czy stanów chorobowych.

Kilka okazałych konarów usunięto chirurgicznie, w tym znaczną część jednego z dwóch głównych przewodników drzewa (ten, który znajdował się bezpośrednio nad drogą). Zapewne przemawiały za tym względy bezpieczeństwa kierowców, ale szkoda, że nie zastosowano tu innych rozwiązań, polegających np. na podparciu przewodnika na dole i ewentualnego wzmocnienia go wiązaniami linowymi na górze.

Jednak nie jestem ekspertem w tej dziedzinie i tu musiałby się wypowiedzieć doświadczony dendrolog lub arborysta. W konsekwencji, znacznie lepsze są te rozwiązania, niż po prostu wycięcie tego cennego drzewa.

Część ran po cięciach drzewo zasklepiło i zalało kalusem. W miejscu usunięcia jednego z przewodników zamontowano blaszany daszek, który – być może – ma chronić ranę drzewa przed wilgocią i rozwojem grzybów, ale też przed nadmierną operacją słoneczną. Dąb rośnie na otwartej przestrzeni i nie może liczyć na odrobinę zacienienia ze strony innych drzew.

Dąb nie jest oznaczony stosowną tabliczką, dlatego ktoś, kto nie sprawdzi informacji o drzewie w rejestrach form ochrony przyrody, może uznać, że drzewo nie jest uhonorowane statusem pomnika przyrody.

Okazałe dębisko ma charakterystyczną sylwetkę. W stronę pola łukowato wychyla się pierwszy, niezredukowany przewodnik, natomiast w drugą stronę wychyla się kikut 1/3 drugiego przewodnika, który został zredukowany. Drzewo wypuściło z niego pędy odroślowe.

Gdyby nie redukcja jednego z przewodników, dąb ten odznaczałby się piękną, rozłożystą i regularną koroną. Obecnie jest ona uboższa, ale i tak zachwyca gęstym i zdrowym ulistnieniem.

PODSUMOWANIE

1) W Duczowie Wielkim – woj. opolskie, powiat kluczborski, gmina Wołczyn, w której można odnaleźć dość liczną grupę pomnikowych drzew, jednym z najbardziej charakterystycznych jest pomnikowy dąb szypułkowy, który rośnie na niewielkim wzniesieniu na wschodnim krańcu wsi, w pasie drogi krajowej nr 42 na odcinku Domaszowice – Wołczyn.

2) Drzewo jest prawdopodobnie bliźniakiem, czyli zrostem dwóch drzew w jednym pniu, ale do wysokości około 300 cm tworzy całość, zatem można go uznać za pojedynczy okaz w świetle zasad obowiązujących w dendrometrii. Jego obwód pierśnicowy pnia wynosi 610 cm, wysokość 19 metrów, a szacowany wiek 270 lat.

3) Na pniu nie odnaleziono tabliczki honorującej okazały dąb statusem pomnika przyrody, natomiast przy drzewie znajduje się kamienny krzyż z wizerunkiem Chrystusa, na postumencie z napisem „Szczęść Boże”. Jego stan fito-sanitarny jest dobry, chociaż drzewo musi intensywnie pracować nad załataniem ran po masywnych cięciach redukcyjnych, zwłaszcza po usunięciu jednego z dwóch głównych przewodników. Pośród rozległych pól i łąk prezentuje się bardzo malowniczo i okazale.

O tym pięknym drzewie napisał też Marek na swoim blogu: https://www.pomniki-przyrody.pl/?p=14843 Warto tam zaglądać, ponieważ to bezcenna i rzetelna baza o naszych krajowych pomnikach przyrody, także przyrody nieożywionej, zwłaszcza w obrębie Dolnego Śląska. ;))

Podziel się na:
  • Facebook
  • Google Bookmarks
  • Twitter
  • Blip
  • Blogger.com
  • Drukuj
  • email

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.