(27) DĄB SZYPUŁKOWY “SĄSIAD TRIA” Z MIĘDZYBORZA SYCOWSKIEGO

Dwa klony srebrzyste i dąb błotny, tworzące “Egzotyczne trio”, które pokazałem i opisałem tydzień temu to nie jedyne, warte bliższemu przyjrzeniu się i podziwianiu drzewa, rosnące wśród leśnych polanek w międzyborskich lasach. W bezpośrednim sąsiedztwie egzotycznej trójki rośnie dąb szypułkowy, którego nazwałem “Sąsiadem tria”.

Pierwszą i najbardziej charakterystyczną cechą, która wyróżnia ten okaz to bardzo krótki pień i jego dwupniowość. To oznacza, że drzewo jest zrostem dwóch drzew. Przychodzą mi nawet subtelne skojarzenia z pierwszym drzewem, które opisałem w pierwszym cyklu pereł dendroflory w 2016 roku i którym jest dąb szypułkowy “Straszydło” rosnący około 1,5 km od “Sąsiada tria”.

Tamten okaz jest jednak bardziej osobliwy i niesamowity w wyglądzie i pokroju. Z dwupniowych dębów szypułkowych, które pokazuję w cyklach pereł dendroflory, podobny jest również “Pękający” dąb szypułkowy z lasów wokół wioski Kamień. Tylko tamten okaz ma znacznie dłuższy pień a i rozwidlenie znajduje się znacznie wyżej.

Generalnie dwu lub więcej pniowe dęby to także bardzo ciekawy i fascynujący temat. Są wśród nich niezwykle piękne okazy, które wspaniale ukazują różnorodność w obrębie gatunku Quercus robur. Tak jest też z bohaterem dzisiejszego artykułu.

“Odkrywając” drzewo z bliska, można zachwycić się bardzo malowniczo przyozdobionym mchami pniem. To przywilej i wyróżnienie “przywódców” lasu, często sędziwych i bardzo cennych nie tylko pod względem przyrodniczym, ale też krajobrazowym.

OBWÓD PIERŚNICOWY PNIA

Z punktu widzenia dendrometrii, “Sąsiada tria” można traktować jako pojedynczy okaz, ponieważ co najmniej do wysokości 130 cm nad ziemią tworzy całość. Rozwidlenie znajduje się wyżej. Drzewo ma 404 cm obwodu pierśnicowego pnia, co w przypadku tego gatunku nie jest imponującym wynikiem, chociaż jest on o metr większy, niż wynosi minimalny, pomnikowy obwód dla dębów (300 cm).

Pień jest krótki, masywny i nieco asymetryczny. Bliżej mu do spłaszczenia niż idealnej okrągłości. Charakterystyczna też jest niewielka, sucha gałąź widniejąca na wysokości około 2. metrów nad ziemią.

Tą asymetryczność pnia najlepiej widać z boku. Można nawet stwierdzić, że z tej perspektywy, pień ma nieco butelkowaty kształt.

Natomiast oglądając drzewo wyżej, wyraźnie widać jego dwupniowość, która w przyszłości może się okazać dla niego poważnym problemem. Dwa, konkurujące ze sobą przewodniki, tworzą charakterystyczne rozwidlenie V-kształtne, na które cały czas działają prawa fizyki, w tym grawitacja.

Z gospodarczego punktu widzenia takie ukształtowanie i pokrój to wada drzewa. Z przyrodniczego, jak i mojego – pasjonackiego – bogactwo różnorodności. Albo różnorodność bogactwa.

Korona drzewa jest dosyć regularna i ulistniona, chociaż widać w niej trochę suchych konarów i gałęzi. Niemniej nie stwierdziłem na drzewie obecności grzybów, a stan zdrowotny drzewa określam jako dobry.

Generalnie na ten moment, największym problemem drzewa jest owe V-kształtne rozwidlenie, które z czasem może stać się inkubatorem dla infekcji i przyczyną znacznego osłabienia drzewa, a w konsekwencji jego rozłamaniem się na połowę.

Ale po co wybiegać w niepewną i nieprzewidywalną przyszłość? “Indyk myślał o niedzieli, a w sobotę mu łeb ucięli”. Lepiej klapnąć sobie wygodnie pod drzewem i cieszyć się chwilą. ;))

Chociaż drzewo to ma zaledwie połowę, a nawet mniej niż połowę objętości w porównaniu naszych największych dębów szypułkowych w kraju, stanowi jeden z cenniejszych okazów tego gatunku międzyborskich lasów, w których dębów o ponad cztero-metrowym obwodzie pierśnicowym pnia jest niewiele.

FILM

Początek i koniec. Wyjątkowy cykl pereł dendroflory Wzgórz Twardogórskich 2018 pomału, ale nieubłaganie zbliża się do końca, chociaż zaprezentuję w nim jeszcze trzy artykuły. Filmik z “Sąsiadem tria” nagrałem w maju, ale już wtedy miałem ułożony harmonogram tegorocznego cyklu i wiedziałem, że pokażę go pod koniec cyklu.

Dlatego “złapała” mnie przy jego nagrywaniu pewna nostalgia i poczucie prędkości upływu czasu. Stąd nostalgiczny utwór z pięknem i smutkiem jednocześnie z powyższych powodów. Dopiero co dąb olśniewał wiosennymi kolorami, a gdy piszę te słowa, już od kilku tygodni “pogrążył” się w szarości. Oby do wiosny.

Na początku filmu widać “Egzotyczne trio” i polankę ukrytą w międzyborskich lasach w wiosennym rozkwicie.

LINK: https://drive.google.com/drive/folders/1c4-JET8IwAfsjl9PpVFBtVqYSiOXFBh4

PODSUMOWANIE

1) “Sąsiad Tria” – kolejny, interesujący i ciekawie ukształtowany okaz drzewa (tzw. rozwidlenie V-kształtne). Tym razem jest to przedstawiciel naszego rodzimego gatunku, którym jest dąb szypułkowy z pomnikowym obwodem pierśnicowym wynoszącym 404 cm. Porównując go do naszych największych, krajowych gigantów tego gatunku to zaledwie “maleństwo”.

2) Jednak na Wzgórzach Twardogórskich, dębów szypułkowych o ponad cztero-metrowych obwodach pierśnicowych i w dodatku dwupniowych jest niewiele, stąd okaz ten jest warty pokazania i opisania. Drzewo ma malowniczy, charakterystyczny i krótki pień. 

3) To ostatnie drzewo zaprezentowane w tym cyklu z międzyborskich lasów. W następnym artykule przeniosę się do bardzo niezwykłego miejsca, które znajduje się na kompletnie zapomnianym i prawie już niewidocznym, starym cmentarzu w wiosce demona OSE, której nazwa brzmi tak samo i którą prawdopodobnie nadano na Jego cześć… Rosną tam dwa, osobliwe, “demoniczne” dęby szypułkowe…