OŁAWSKIE DĘBY – WYBRANE OKAZY. (1) DĄB SZYPUŁKOWY NA WALE.

Pierwszy artykuł w Nowym Roku i tematyka bardzo mi bliska, dotycząca wyjątkowych okazów dendroflory. Mieszkając w Oławie – mieście, położonym pomiędzy dwiema rzekami – Odrą i Oławą (często też określaną jako “Oławka”), zwracam szczególną uwagę na okoliczny drzewostan. W mieście rośnie zaledwie kilka okazałych dębów szypułkowych i to im chcę poświęcić krótki cykl, który nazwałem “Oławskie dęby – wybrane okazy”. Okazy, które będę prezentować, często rosną w mocno wyeksponowanych miejscach, niekiedy jako solitery. W cyklu tym pomijam drzewa parku miejskiego, który już opisywałem na blogu pod kątem ciekawych drzew.

Pierwszym dębem jest okaz rosnący na wale, niedaleko przeprawy mostowej przez rzekę. Drzewo rośnie na otwartej przestrzeni, dzięki czemu wykształciło regularną, symetryczną i imponującą koronę, która  – idąc do niego wałem od strony parku, trochę zlewa się z koroną młodszego dębu rosnącego kilka metrów za tym okazem. Dzięki temu, dąb wydaje się jeszcze potężniejszy.

Udało mi się zrobić zdjęcia w różnych okresach wczesno-wegetacyjnych drzewa, co pozwala zobaczyć spore zróżnicowanie w kolorach, jakie przybierają liście pięknego dębu. Dwa zdjęcia powyżej zrobiłem dokładnie 3. maja, z tym, że pierwsze w 2017 roku, a drugie w 2018. Wyraźnie widać, jak w 2018 roku drzewo było w dużo bardziej zaawansowanym stadium wegetacji niż w tym samym dniu rok wcześniej.

Wynikało to oczywiście z bardzo ciepłej i słonecznej pogody, która rozpoczęła się w pierwszych dniach kwietnia 2018 roku. W 2017 roku, kwiecień mocno kaprysił i jeszcze w połowie miesiąca mieliśmy incydenty zimowe z niskimi temperaturami, przez co dąb zachował dystans do szybkiego rozwoju liści.

Na tych zdjęciach widać, jak soczysta, wręcz złocisto-zielona barwa wiosennych liści drzewa jest zupełnie inna do barw w późnym sierpniu. Sierpniowe liście są mocno ciemno-zielone i pomału przygotowują się do nabierania jesiennej kolorystyki.

Pod koniec kwietnia 2017 roku, mieliśmy dosyć wilgotny okres w pogodzie, który skutkował podwyższonym stanem wód w Oławie. Wiosenna barwa dębu, “współgrała” z mętną i szybko płynącą wodą. Był to na swój sposób urzekający widok.

Dąb ten jest pięknie wyeksponowany i stanowi cenny, żywy pomnik, kształtujący nie tylko lokalny mikroklimat, ale też nadrzeczny krajobraz, który bez drzew byłby “łysy” i dość ponury. Pomimo, że jest to jeden z najpiękniejszych, oławskich dębów, do dzisiaj nie został objęty ochroną pomnikową.

Jeszcze raz wiosenne i zachwycające barwy drzewa. Jest on częstym świadkiem  – pisząc najogólniej – “pikników piwnych” okolicznych mieszkańców, którzy często okupują teren pod drzewem, w jego cieniu i majestacie.

OBWÓD PIERŚNICOWY

Dąb rośnie na dużej pochyłości terenu, co oczywiście przedkłada się na sposób pomiaru obwodu pierśnicowego. W takim przypadku, obwód musiał być zmierzony od najwyższego punktu od podstawy pnia, co jest niekorzystne dla drzewa, ale prawidłowe w świetle zasad dendrometrii. Drzewo raczej się tym nie przejmuje. ;))

Tak zmierzony obwód pierśnicowy wynosi 412,50 cm. Pień jest krótki i sprawia wrażenie zdrowego, bez uszkodzeń, śladów żerowania owadów lub działalności grzybów. Jedynie człowiek nieco go oszpecił, malując z jednej strony zieloną farbą jakieś bohomazy.

Drzewo ma imponującą koronę, którą tworzy wiele grubych i masywnych konarów. Pozytywnym zaskoczeniem jest brak ingerencji chirurgicznej, dzięki czemu dąb prezentuje się jeszcze piękniej, gdyż nie posiada śladów ludzkiej działalności.

Chociaż pomiar obwodu pierśnicowego drzewa – z uwagi na pochyłość terenu jest utrudniony, stanowi to duży plus podczas robienia zdjęć, gdyż dzięki temu łatwo można dokładnie sfotografować cały pień. Drugi, mniejszy dąb rośnie w pobliżu na środku wału. Widać go na pierwszym zdjęciu powyżej.

Zbliżenie na powykręcane, malownicze konary drzewa. Widać trochę posuszu (suchych gałęzi), których drzewo pozbywa się w sposób naturalny. Generalnie dąb wydaje się być okazem zdrowia.

PODSUMOWANIE

Bohater tego artykułu jest pierwszym drzewem, prezentowanym przeze mnie w małym cyklu “Oławskie dęby – wybrane okazy”. Poza parkiem miejskim, nie mamy w samym mieście zbyt wielu sędziwych, okazałych dębów. Tym bardziej zasługują one na ochronę pomnikową, gdyż – poza znacznymi wartościami przyrodniczymi, mają one ogromną wartość krajobrazową. Dąb szypułkowy rosnący na oławskim wale należy też do czołówki najurodziwszych drzew w mieście.