Aktualności
- 07 kwi, 2022
Bilans zimy 2021/2022.
Bilans zimy 2021/2022.
Wiosna nabiera rozpędu, chociaż rumieńców jeszcze nie, bowiem chłód nie daje za wygraną i przynosi nam pogodowy kwiecień-plecień. Za to meteorologiczna zima 2021/2022 (obejmująca miesiące: grudzień 2021 i styczeń, luty 2022), na zawsze przeszła do historii i warto spojrzeć, jak zapisała się na kartach meteo względem okresu referencyjnego 1991-2020.
TEMPERATURY
Średnia obszarowa temperatura powietrza zimą 2021/2022 wyniosła 1,2°C i była o 1,6°C wyższa od średniej wieloletniej wartości temperatury dla tego sezonu (klimatologiczny okres normalny 1991-2020). Minioną zimę należy zaliczyć do sezonów bardzo ciepłych. Najcieplejszym regionem Polski był Pas Wybrzeży i Pobrzeży Południowobałtyckich (średnia obszarowa temperatura 2,2°C, wyższa od normy o 1,3 stopnia), najchłodniejszym zaś Karpaty (0,0°C, wyższa od normy o 1,2 stopnia).
Według klasyfikacji rangowej średniej temperatury sezonu, obejmującej okres od 1951 r., zima 2021/2022 plasuje się na 6. pozycji. Była to szósta najcieplejsza zima w XXI wieku (różnica między najcieplejszym sezonem 2019/2020 wyniosła 1,9°C). Najniższą średnią temperaturą obszarową charakteryzował się ten sezon w latach 1962/1963 (–7,5°C).
Przestrzenne zróżnicowanie temperatury powietrza zimą pokazuje, że wartości średniej temperatury powietrza malały z zachodu w kierunku wschodnim i północno-wschodnim. Najchłodniejszym obszarem Polski były pasma górskie, najcieplej było na zachodzie i w środkowej oraz zachodniej części Wybrzeża.
Występujący od szeregu lat silny wzrostowy trend temperatury powietrza na obszarze Polski był w okresie zimy kontynuowany. Tylko od 1951 r. wzrost temperatury w sezonie zimowym szacowany jest na nieco powyżej 2,6°C.
OPADY
Obszarowo uśredniona suma opadu atmosferycznego ZIMĄ 2021/2022 wyniosła w Polsce 120,6 mm, co stanowiło 113% normy dla tego sezonu określonej na podstawie pomiarów w latach 1991-2020. Według klasyfikacji Kaczorowskiej minioną zimę należy zaliczyć do sezonów skrajnie wilgotnych. Tegoroczna zima pod względem wysokości opadów plasowała się na 20. pozycji, biorąc pod uwagę okres od 1951 roku. Najwilgotniejsza w Polsce była zima 1966/1967 (średnia obszarowa suma opadu 156,5 mm), a najmniej zasobna w opady w 1953/1954 (53,7 mm).
Opady zimą 2021/2022 charakteryzowały się przestrzennym zróżnicowaniem w zakresie od 90 mm do blisko 360 mm. Najwyższe sumy opadu odnotowano w okolicach Koszalina i Lęborka oraz w szczytowych partiach Tatr i Karkonoszy. Opady zimą 2021/2022 zawierały się w przedziale 60-150% normy wieloletniej (1991-2020). Rozkład anomalii ukazuje odizolowane obszary, w których opady były niższe od normy.
USŁONECZNIENIE
Zima 2021/2022 przyniosła na przeważającym obszarze kraju usłonecznienie na poziomie normy względem okresu referencyjnego 1991-2020. Więcej słonecznych chwil, czyli ponad normę odnotowano w dość wąskim pasie Polski wschodniej, ponadto w Raciborzu i okolicach, Lesznie, Toruniu, w trójkącie Kołobrzeg, Resko, Koszalin oraz ścisłym skrawku Polski północnej.
