Temperatury i opady w lipcu 2019 roku.

Po rekordowo ciepłym czerwcu, lipiec zaskoczył nas dłuższym ochłodzeniem, ale niestety nie zaskoczył opadami, które – na tle średnich wieloletnich – powinny być jednymi z najobfitszych w ciągu roku. Średnie temperatury kształtowały się na ogół na poziomie normy wieloletniej lub nieco poniżej, w większości kraju było także sucho – częściej padało lokalnie na Pomorzu i północnym wschodzie naszego kraju.

Średnia temperatura dla lipca 2019 roku w Polsce wyniosła 18,5 stopnia Celsjusza i była zbliżona do średniej wieloletniej dla przyjętego okresu referencyjnego 1981-2010. Po raz ostatni lipiec z temperaturami w granicach normy mieliśmy w 2017 roku, a poniżej normy w 2011 roku.

Dotychczas, najcieplejszy lipiec na ziemiach polskich wystąpił w 2006 roku, kiedy średnia temperatura była o niemal 4 stopnie wyższa w stosunku do normy, a najzimniejszy lipiec wystąpił w 1980 roku – wówczas odchylenie wyniosło aż 3 stopnie poniżej średniej wieloletniej.

Temperatura w lipcu oscylowała na poziomie 15-16 stopni na Pomorzu, Żuławach, Warmii i Mazurach, Podlasiu i północy Mazowsza. Były to miejsca w naszym kraju, gdzie poprzedni miesiąc był termicznie lekko chłodny (z odchyleniem 0,5-1 st. C poniżej normy).

Nad resztą kraju średnia temperatura miesięczna pozostawała na poziomie 18-19 stopni, czyli mniej więcej tyle, ile wynosi norma 30-letnia, a najcieplej było w rejonie Wrocławia, gdzie średnia wyniosła 20 stopni. W Wielkopolsce, częściowo na Ziemi Lubuskiej, Dolnym Śląsku oraz Opolszczyźnie lipiec był termicznie lekko ciepły (z odchyleniem 0,5-1 st. C powyżej normy).

Przez dwie pierwsze dekady lipca mieliśmy cyrkulację północną i północno-zachodnią, która przynosiła niskie temperatury. Dopiero w trzeciej dekadzie miesiąca nastąpiła zmiana cyrkulacji na południową i wschodnią, co przełożyło się na wzrost wartości na termometrach. Najwyższą temperaturę w tym miesiącu odnotowano 1 lipca we Włodawie – 37,3 stopnia Celsjusza, a najniższą 6 lipca w Mławie – zaledwie 3,7 stopnia.

Lipiec na znacznym obszarze Polski był miesiącem suchym i bardzo suchym. Na krańcach północno-zachodnich, w Wielkopolsce, Ziemi Łódzkiej, Mazowszu, Kotlinie Jeleniogórskiej na Lubelszczyźnie oraz w północnej części województw: podkarpackiego i śląskiego w ciągu całego miesiąca spadło średnio od 20 do 40 mm deszczu (w Świnoujściu było to 16,6 mm). W tych miejscach spadło nie więcej niż 40-60 proc. normy deszczu.

Nieco lepsza sytuacja była w rejonie Słubic oraz na obszarze między Katowicami, Bielską Białą a Krakowem. W przypadku Katowic suma opadów wyniosła około 100 mm, ale warto zauważyć, że 80 proc. tej sumy spadła w ciągu zaledwie jednego dnia, tj. 27 lipca. Bardziej wilgotny lipiec mieliśmy tylko w rejonie Zatoki Gdańskiej oraz miejscami na Podlasiu, gdzie sumy opadów sięgały nawet 120-150 mm, co przykłada się na 120-140 proc. normy.

Warto jednak zauważyć, że pomimo, iż lipiec był bardzo suchy, to miesiąc był pochmurny. Na przeważającym obszarze naszego kraju mieliśmy mniejsze usłonecznienie, rzędu 20-30 godzin niż zwykle. Spowodowane było to tym, że w pierwszej i drugiej dekadzie miesiąca spływało do nas z północnego-zachodu zimne powietrze, które umożliwiało rozwój chmur kłębiasto-warstwowych, ale ten rodzaj chmur, często szczelnie przykrywający niebo, nie przynosi opadów.

Nieco więcej słonecznych chwil było na krańcach południowych oraz nad morzem, gdzie Słońca było o 20-40 godzin więcej niż zwykle.

Źródło i mapy: https://klimat.pogodynka.pl/