Starożytne dęby Mużakowa – wybrane okazy cz. 3/5.

Dąb w pobliżu Złotego Wzgórza (Eiche am Nachtigallensteg).

Trzecia wpis o starożytnych dębach Mużakowa. Przenoszę się na wzniesienie terenu, które znajduje się w pobliżu Złotego Wzgórza (Goldene Höhe). Na północ od niego, przy urokliwej ścieżce, wśród młodego drzewostanu rośnie prawdziwy dębowy olbrzym. Na mapie niemieckiej figuruje jako namenlose Uralteiche, w źródłach niemieckich (Baumkunde.de) jako Eiche am Nachtigallensteg.

Jest to potężny władca dębowego świata w mużakowskim parku. Jego ogrom uwidacznia się w pełni, gdy spoglądamy na niego od dołu, zaś jego doświadczenie życiowe zostało przypieczętowane przez piorun, który raził go przez całą długość pnia. Na powyższym zdjęciu znajdujemy się kilkanaście metrów przed olbrzymem.

Dąb rośnie na dużej pochyłości terenu i dla utrzymania odpowiedniej statyki, wykształcił masywne napływy korzeniowe, które trzymają olbrzyma w pozycji pionowej i dostarczają życiodajnych składników z gleby.

Drzewo charakteryzuje stosunkowo długi pień, który w dolnej części, praktycznie pozbawiony jest żywych konarów. Większość wyłamała się lub uschła. Na całej długości pnia ciągnie się szeroka listwa piorunowa, a jego wnętrze jest w dużym stopniu wypróchniałe.

Wokół olbrzyma rośnie liczny samosiew, głównie buka pospolitego, klonu zwyczajnego i graba pospolitego. Są to bardzo młode drzewka, które wyglądają na tle potężnego pnia Eiche am Nachtigallensteg jak igły.

OBWÓD PIERŚNICOWY PNIA

Z uwagi na znaczną pochyłość terenu, na której rośnie dąb, jak i jego monstrualny pień, dokładny pomiar obwodu pierśnicowego pnia tego drzewa nie należy do łatwych. 

Magda – małżonka Marka pomogła treehunterom w tej niełatwej operacji. Przytrzymała taśmę na wysokości 130 cm, którą odmierzyliśmy od najwyższego miejsca przy nasadzie pnia. Tymczasem ja posiłkowałem się… łopatką z piaskownicy o długim uchwycie, aby taśma obejmowała pień na odmierzonej wysokości. Bez łopatki musiałbym mieć około 2,5 metra wzrostu. ;))

A ponieważ mam ciut powyżej 180 cm to samemu byłoby mi bardzo trudno dokładnie zmierzyć obwód pnia na wysokości pierśnicy. Dodam jeszcze, że żyzna gleba wokół drzewa była luźna i śliska. Z łatwością można było stoczyć się kilkanaście metrów w dół. Za to Marek sporządzał dokumentację fotograficzną z pomiaru.

Obwód pierśnicowy pnia olbrzyma na stoku wynosi 774 cm. Wysokość okazu to 28 metrów, szacunkowy wiek dębu (według źródeł niemieckich) to 350 lat. W polskich źródłach nie znalazłem dokładnego opisu Eiche am Nachtigallensteg.

Stan zdrowotny drzewa należy uznać za zadowalający, adekwatny do wieku. Korona jest w dużym stopniu przerzedzona, wiele konarów odpadło lub uschło, ale to stary weteran sztuki przetrwania i wciąż wykazuje aktywność fizjologiczną. Jednym z najpoważniejszych testów dla witalności okazu było uderzenie pioruna, które w gwałtowny sposób wymusiło na nim zmianę strategii przetrwania.

Pień Eiche am Nachtigallensteg przyozdobiony jest mchami i porostami, ale nie w takiej imponującej ilości w porównaniu do patriarchalnie wyglądających Odinseiche 2 i Odinseiche 3 (?).

Fragmenty części morfologicznych drzewa leżą porozrzucane swobodnie w pobliżu jego pnia. Toczy się tam bujne życie licznych drobnych organizmów, które wykorzystują i przetwarzają materiał drzewny na różne sposoby.

Siedlisko przy Eiche am Nachtigallensteg sprawia wrażenie dzikiego i opuszczonego. Jest to duża wartość dodana do samego drzewa, które prezentuje się potężnie i niezwykle.

Gdy już nasyciliśmy zmysły z podziwiania dębu, wykonaliśmy dokumentację fotograficzną i pomiary, postanowiłem jeszcze zejść nieco niżej, aby spróbować uchwycić drzewo w obiektywie z innej pozycji i optyki.

To był bardzo dobry pomysł. Ujrzałem wówczas niezwykłego, tajemniczego i potężnego Lorda mużakowskich Entów. Drzewo wygląda jak mitologiczne monstrum, baśniowa postać, która jest jednocześnie żywą istotą i duchem. Dopiero teraz tak naprawdę odkryłem duszę Eiche am Nachtigallensteg!

Oczarowany i zahipnotyzowany, pstryknąłem zdjęcia drzewa przy zastosowaniu funkcji ART BKT. W każdej tonacji dąb wygląda obłędnie i wspaniale!

Po raz kolejny przekonałem się, jak ważne są oględziny i spojrzenie na drzewo z bliskiej, średniej i dalszej odległości. Eiche am Nachtigallensteg jest tu wzorcowym przykładem na potwierdzenie tych słów.

P O D S U M O W A N I E

1) Kolejnym wyjątkowym “starożytnym” dębem Mużakowa jest ogromny okaz, który dyskretnie rośnie na stromym zboczu w pobliżu Złotego Wzgórza. Niemieckie źródła nazywają to drzewo Eiche am Nachtigallensteg, w źródłach polskich nie znalazłem jego opisu. 

2) Aktualne (na dzień 03.10.2020 r.) parametry dębu wynoszą: obwód pierśnicowy pnia 774 cm – zmierzony zgodnie z zasadami dendrometrii, wysokość 28 metrów, szacunkowy wiek 350 lat. Dąb wyróżnia się stosunkowo długim pniem, z silnie rozbudowaną podstawą i masywną listwą piorunową, która ciągnie się na całej długości pnia. Stan zdrowotny drzewa jest zadowalający – adekwatny do wieku, podobnie prezentuje się jego stan techniczny, chociaż wnętrze pnia jest w dużym stopniu rozłożone przez grzyby.

3) Najbardziej niezwykle Eiche am Nachtigallensteg prezentuje się, kiedy oglądamy go od dołu. Czy to tylko osobliwy kształt drzewa i zbytnia antropomorfizacja przez treehuntera nadają mu cechy i charakter jakiejś istoty? A może dąb na mużakowskim zboczu, rzeczywiście jest czymś więcej, niż tylko potężnym samotnym weteranem wśród dendrologicznych przedszkolaków?