Pomnikowy dąb szypułkowy na skwerze przy ul. Parkowej.

Kolejne pomnikowe drzewo Wrocławia, które również reprezentuje dąb szypułkowy. Rośnie on w miejscu dla mnie szczególnym – naprzeciwko II L.O. we Wrocławiu, do którego uczęszczałem przez 4, praktycznie beztroskie lata. Oprócz tego, w pobliżu rośnie ogromny dąb Jana Dzierżona – jeden z najważniejszych matuzalemów dendrologicznych miasta, o którym napisałem prawie 4 lata temu ( http://server962300.nazwa.pl/o-trzech-wroclawskich-debowych-pradziadach.html ).  

Drzewo to figuruje w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody ( Dąb_szypułkowy_na_skwerze_przy_ul._Parkowej ). Poza podaniem obwodu pnia, wysokości i lokalizacji drzewa, niewiele więcej możemy się o nim dowiedzieć. Aktualna wysokość dębu wynosi 28 metrów, czyli jest zgodna z danymi z CRFOP.

OBWÓD PIERŚNICOWY PNIA

Dąb rośnie na wale przeciwpowodziowym rzeki Starej Odry, czyli na pochyłości terenu. Jego obwód pierśnicowy pnia odmierzony od najwyższego punktu przy podstawie wynosi 523 cm. To oznacza, że na długości całego odcinka od mostu Szczytnickiego do mostu Zwierzynieckiego jest to – po dębie Jana Dzierżona drugi najgrubszy dąb i trzecie najgrubsze drzewo. Grubsza od niego jest jeszcze rosnąca blisko topola czarna ( http://server962300.nazwa.pl/topola-czarna-w-poblizu-mostu-szczytnickiego-osobliwosc-warta-uwagi.html ). Inne dęby, które są gatunkiem przeważającym na tym terenie nie osiągnęły jeszcze takich obwodów.

Okaz ten odznacza się masywnym, walcowatym i nieco beczkowato rozdętym pniem, który w środku jest z dużym stopniu wypróchniały. Widać na nim ślady chirurgicznej redukcji dolnych konarów, a w jego dziuplach pojawiają się owocniki grzybów pasożytniczych.

Najwięcej owocników tych grzybów zaobserwowałem późnym latem i jesienią. Niestety znajdowały się one już w dość skapcaniałym i podtęchłym stanie i nie jestem pewny co do gatunku.

Za to obejrzałem je od środka wypróchniałego pnia, który kojarzy się z jakimś ciemnym, wypalonym i mrocznym tunelem z pajęczynami, piachem i niezidentyfikowanym, dziwno-kształtnym organizmem współbytującym. ;))

Kondycja dębu jest całkiem przyzwoita. Świadczy o tym obficie ulistniona i prawidłowo ukształtowana korona, chociaż trochę zredukowana przez przeprowadzone w przeszłości prace w jej obrębie. Dąb prezentuje się wybornie i wyróżnia wśród drzew rosnących w jego sąsiedztwie. 

PODSUMOWANIE

We Wrocławiu na wale przeciwpowodziowym rzeki Starej Odry naprzeciwko II L.O. rośnie pomnikowy dąb szypułkowy, który mierzy w obwodzie pierśnicowym pnia 523 cm i ma wysokość 28 metrów. To stawia go na drugim miejscu wśród najgrubszych dębów pomiędzy mostami: Szczytnickim i Zwierzynieckim. Grubszy jest tylko, rosnący w pobliżu potężny dąb Jana Dzierżona (666 cm obwodu pierśnicowego pnia).

Drzewo charakteryzuje walcowaty, w dużym stopniu wypróchniały i – z jednej strony – beczkowato rozdęty pień na którym pojawiają się owocniki grzybów. Korona jest symetryczna i obficie ulistniona, chociaż przeprowadzono w niej zbiegi polegające na redukcji kilku grubych konarów.

Drzewo to jest mi szczególnie bliskie, ponieważ ponad 20 lat temu chodziłem do II L.O., często przesiadywałem w jego pobliżu i nie miałem wówczas pojęcia, że kiedyś opiszę je na blogu jako zadrzewiony treehunter. ?