facebooktwitteryoutube
O Blogu Aktualności Las Grzyby Pogoda Perły dendroflory Drzewa Wrocławia Wywiady Z życia wzięte Linki Współpraca Kontakt
Aktualności - 17 lis, 2020
- brak komentarzy
Pomnikowa sosna na dwóch nogach z okolic Przewozu. Madam Pinus.

Pomnikowa sosna na dwóch nogach z okolic Przewozu.

Madam Pinus.

Przewóz to wieś położona w województwie lubuskim, w powiecie żarskim, w gminie Przewóz, nad Nysą Łużycką – siedziba gminy Przewóz. Jest to miejscowość o bardzo starej metryce, historycznie leżała w granicach Górnych Łużyc. Przypuszczalnie  już w 1018 r. Bolesław Chrobry przyłączył ją do Polski. Na przełomie XII i XIII wieku istniała tu słowiańska osada położona na skrzyżowaniu szlaków handlowych, tzw. Niskiej Drogi i traktu ze Zgorzelca do Frankfurtu przez Gubin

Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków w Przewozie wpisane są:

  • kościół parafialny pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia NMP, gotycki z XV wieku

  • baszta – wieża zamkowa z XIV wieku, pozostałość gotyckiego zamku z XIII wieku zwana też „Wieżą głodową”. 15 lipca 1472 zmarł w niej książę żagański Baltazar I, którego według podań uwięził tu brat Jan II Szalony. Wieża ma wysokość 20 metrów, grubość muru wynosi 4 metry.

  • Do innych zabytków zalicza się też cmentarz żydowski.

Natomiast do jednego z najciekawszych drzew, które rosną w pobliżu Przewozu (od centrum wsi niecałe 2 km), należy zaliczyć sosnę zwyczajną, zwaną sosną na dwóch nogach. Dotarcie do sosny ułatwiają drogowskazy, z których jeden zamontowano na poboczu drogi do Dobrochowa (przedłużenie ul. Sportowej).

Na wstępie należy zaznaczyć, że jeżeli ktoś szuka drzew wiekowych, grubych lub szczególnie wysokich to nie odnajdzie w tej sośnie żadnego wyjątkowego z wymienionych parametrów, które czynią dane drzewo wyjątkowe w skali gminy, powiatu, regionu, województwa, czy nawet w skali kraju.

W zamian sosna ta oferuje dwie “nogi”, które prezentuje z wyjątkową gracją i które są nad wyraz intrygujące. Mamy tu do czynienia z sytuacją, w której jedna z sosen w klasycznym lesie gospodarczym, postanowiła wybić się z sosnowej “monotonii” i “prostoty” w wyjątkowo osobliwy sposób.

Nie wiem, jakie są przyczyny tak fikuśnego ukształtowania się pnia sosny? Natomiast wiem, że drzewo wygląda jak dendrologiczna dama, która “idzie” z gracją, elegancją i lekkością. Stąd postanowiłem ją określić jako “Madam pinus”. ;)) Drzewo jest chronione jako pomnik przyrody od marca 2009 roku, ale nie odnalazłem tego okazu w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody.

Na szczęście drzewo figuruje na wykazie rejestru pomników przyrody woj. lubuskiego, z którego można się dowiedzieć, że chudsza “noga” sosny mierzy 80 cm, a grubsza 90 cm. “Nogi” drzewa łączą się na wysokości około 2 metrów nad gruntem, a jego wysokość wynosi 20 metrów.

Stan foto-sanitarny Madam Pinus jest bardzo dobry, podobnie jak jej jednonożnych, licznych towarzyszek rosnących w pobliżu. Las, w którym rośnie niezwykła sosna to część Borów Dolnośląskich i zarazem świetny teren na podgrzybki, które można przy okazji nazbierać, podziwiając leśną Madam. ;))

PODSUMOWANIE

1) W okolicach Przewozu (woj. lubuskie, powiat żarski, gmina Przewóz) rośnie wyjątkowa osobliwość dendrologiczna, która jednak nie wyróżnia się ani sędziwym wiekiem, grubością pnia czy też wysokością. Charakteryzuje ją niezwykły pokrój, bowiem jej pień tworzy dwie “nogi” do wysokości 2 metrów nad gruntem, po czym następuje ich złączenie i wyżej mamy już klasyczną strzałę drzewa.

2) Drzewo zostało pomnikiem przyrody w 2009 roku i figuruje w rejestrze pomników przyrody woj. lubuskiego pod nazwą “sosna dwunożna” (nie ma jej natomiast na wykazie w CRFOP). Chudsza “noga” drzewa mierzy w obwodzie 80 cm, a grubsza 90 cm. Wysokość drzewa wynosi 20 metrów. Stan fito-sanitarny Madam Pinus jest bardzo dobry.

3) Nie znam przyczyn tak nietypowego, ale i intrygującego ukształtowania się pnia sosny. Jedno mogę stwierdzić, że Madam Pinus swoją gracją, elegancją i niezwykłością rozbiła dendro-bank, bowiem drzewo wygląda naprawdę niezwykle, pomimo, że jest chude, młode i przeciętne na wysokość. Różnorodność drzew, często w obrębie tego samego gatunku stanowi jedną z głównych przyczyn, dla których warto uganiać się za tymi cudami natury po parkach i lasach. ;))

Madam Pinus opisał też Marek na swoim blogu, dzięki któremu mogłem osobiście obejrzeć ten niezwykły okaz rodzimej dendroflory. Zachęcam do lektury: https://www.pomniki-przyrody.pl/?p=10064

Podziel się na:
  • Facebook
  • Google Bookmarks
  • Twitter
  • Blip
  • Blogger.com
  • Drukuj
  • email

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.