Aktualności
- 11 mar, 2022
Pomniki przyrody ożywionej w Strupinie.
Pomniki przyrody ożywionej w Strupinie.
Strupina (niem. Stroppen) to wieś położona w województwie dolnośląskim, w powiecie trzebnickim, w gminie Prusice. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa wrocławskiego. Przed II wojną światową Strupina posiadała status miasta, który utraciła po jaj zakończeniu. Według rejestru Narodowego Instytutu Dziedzictwa na listę zabytków wpisany jest kościół ewangelicki, obecnie rzymskokatolicki parafialny pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny, z lat 1879-1881.
Gmina Prusice, na terenie której leży Strupina należy do bardzo cennych miejsc na mapie pomników przyrody ożywionej Dolnego Śląska. Jednocześnie jest to spore wyzwanie dla kogoś, kto chciałby je wszystkie zinwentaryzować. Obecnie, na wykazie pomnikowych drzew gminy w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody figurują 73 pozycje. Problemem jest nie tylko odnalezienie wszystkich pomnikowych drzew, ale często też ustalenie w terenie, o które drzewo chodzi (nie wszystkie drzewa są stosownie oznaczone).
Dodatkowo, część założeń parkowo-pałacowych należy do prywatnych właścicieli, co stanowi utrudnienie w dotarciu do drzew, ponieważ wymaga uzyskania uprzedniej zgody na wejście i obejrzenie drzew. Bywa też, że pojedyncze pomnikowe drzewa rosną na posesjach prywatnych. Wśród całej puli pomnikowych drzew gminy Prusice, najbardziej urzekające są dęby szypułkowe. Niektóre z nich osiągnęły potężne rozmiary i należą do krajowej elity dendrologicznej. Należy też pamiętać, że w miejscowości Budzicz, która jest położona w gminie Prusice rośnie najgrubszy na Dolnym Śląsku platan klonolistny: http://server962300.nazwa.pl/najgrubszy-platan-klonolistny-na-dolnym-slasku-z-budzicza-monstrualny-i-delikatny.html
(1) POMNIKOWY DĄB SZYPUŁKOWY NR 1
Jeżeli chodzi o pomnikowe drzewa w Strupinie to aktualnie na wykazie pomników przyrody figurują 3 pomnikowe dęby szypułkowe. Pierwszy dąb rośnie w centrum miejscowości, w odległości ok. 20 m na północ od drogi wojewódzkiej prowadzącej w kierunku Strupiny. Za drzewem widnieje budynek dawnego dworu z 1900 r.
W ogólnym opisie drzewa, które zamieszczono w CRFOP ( Dąb_szypułkowy_w_Strupinie_nr1 ), stwierdzono, że na drzewie notuje się ślady żerowania kozioroga dębosza, a także ślady po obciętych konarach. Dąb ten jest klasycznym soliterem z regularną rozłożystą koroną i krótkim pniem.
Wyniki pomiarów (obwody pnia, wysokość) pomnikowych dębów, które są zawarte w CRFOP są dość aktualne, dlatego zmierzony został tylko pierwszy dąb, aby sprawdzić, o ile mniej więcej drzewa przyrosły w “pasie”.
Aktualny obwód pierścnicowy pnia drzewa wynosi 456 cm (w CRFOP podano 446 cm), a wysokość 18 metrów. Wydaje się, że poza śladami działalności koziorogów, drzewo zostało kiedyś rażone piorunem, gdyż na całej długości pnia i w górnych partiach korony widać ciągnącą się listwę.
Drzewo jest oznaczone stosowną tabliczką i bardzo łatwe do odnalezienia. Wybornie prezentuje się jako władca, szef i kierownik polany. ;))
Poza tym, na pniu dębu widnieje kilka zgrubień po usuniętych w przeszłości konarach, a także ślady po innych, które wyłamały się w sposób naturalny.
Pomimo, że opisywany osobnik nie należy do olbrzymów w swoim gatunku, jego soliterowy charakter oddaje moc i tężyznę dębów szypułkowych.
Korona drzewa jest regularna, prawidłowo ukształtowana i szeroka. Nadaje przyrodniczego uroku dla panującej przestrzeni wokół budynku, a także nutki spokoju. Można usiąść w cieniu dębu, odpocząć i zrelaksować się.
Teren wokół drzewa jest miejscem spotkań i integracji lokalnych mieszkańców. Organizowane są tu m.in. pikniki rodzinne.
(2) POMNIKOWY DĄB SZYPUŁKOWY NR 2
Drugi pomnikowy dąb rośnie na skrzyżowaniu dróg prowadzących do Górowa i do Gródka. Dąb został posadzony w 1913 r. w celu upamiętnienia 25 lat panowania cesarza Wilhelma II Hohenzollerna.
Można o tym przeczytać na leżącym przy dębie głazie, na którym wyryto wspomniane informacje, chociaż obecnie, są one mało czytelne. Według CRFOP ( Dąb_szypułkowy_w_Strupinie_nr2 ), obwód pierśnicowy pnia drzewa wynosi 418 cm, a wysokość 21 metrów.
Również tutaj mamy do czynienia z osobnikiem soliterowym, a więc krótkim pniem i szeroką rozłożystą koroną. Dolne konary usunięto chirurgicznie. Stan zdrowotny i techniczny drzewa jest dobry.
Korona drzewa jest silnie ugałęziona, szeroka i rozłożysta, zredukowana chirurgicznie w dolnych partiach.
(3) POMNIKOWY DĄB SZYPUŁKOWY NR 3
Zaledwie ok. 40 m na północny zachód od skrzyżowania dróg prowadzących do Górowa i do Gródka, na terenie posesji prywatnej (ul. Rzemieślnicza 20) rośnie najgrubszy pomnikowy dąb szypułkowy Strupiny. Ponownie mamy tu do czynienia z osobnikiem soliterowym – bardzo rozłożystym i pięknym.
Według CRFOP ( Dąb_szypułkowy_w_Strupinie_nr3 ), obwód pierśnicowy pnia drzewa wynosi 547 cm, wysokość okazu 24 metry. Również na tym pomniku przyrody przeprowadzono zabiegi chirurgicznego usunięcia dolnych konarów. Poza tym, drzewo wygląda na prężne i zdrowe.
Warto dodać, że wszystkie trzy dęby zostały powołane na pomniki przyrody na mocy uchwały nr IX/83/95 Rady Gminy Prusice z dnia 10 marca 1995 r. w sprawie ustanowienia pomników przyrody. Od tamtego czasu, w miejscowości nie przybyło nowych pomnikowych drzew.
Poza najgrubszym pniem, osobnik ten ma również najbardziej ugałęzioną koronę w porównaniu do dwóch pozostałych pomnikowych dębów. Jest zdecydowanym numerem jeden wśród drzew Strupiny, chociaż opisałem go pod numerem 3. ;))
P O D S U M O W A N I E
1) W Strupinie (woj. dolnośląskie, powiat trzebnicki, gmina Prusice) na wykazie pomnikowych drzew figurują trzy dęby szypułkowe. Wszystkie należą do osobników soliterowych z rozwiniętymi, szerokimi i regularnymi koronami. Pierwszy pomnikowy dąb o obwodzie pierśnicowym pnia 456 cm i wysokości 18 metrów rośnie w centrum miejscowości, w odległości ok. 20 m na północ od drogi wojewódzkiej prowadzącej w kierunku Strupiny. Drzewo ma widoczne ślady działalności kozioroga i listwę piorunową.
2) Drugi pomnikowy dąb o obwodzie pierśnicowym pnia 418 cm i wysokości 21 metrów rośnie na skrzyżowaniu dróg prowadzących do Górowa i do Gródka. Dąb został posadzony w 1913 r. w celu upamiętnienia 25 lat panowania cesarza Wilhelma II Hohenzollerna.
