Perły dendroflory Wzgórz Twardogórskich.

Tuzy cyklu 2018. Część 2/2.

Druga piętnastka cyklu pereł dendroflory Wzgórz Twardogórskich 2018 to przede wszystkim dominacja wspaniałych dębów, które rosną w najróżniejszych miejscach, często poukrywane w gęstwinie lasów lub gdzieś na uboczu i w zapomnieniu. Drzewa te nie zostały pokazane i opisane wcześniej. Tym bardziej cieszę się, że mogłem zaprezentować ich majestat.

Jednak największą radością jest możliwość zobaczenia tych wszystkich wspaniałych drzew na własne oczy. Każde drzewo to odrębna historia i odkrywanie jednej milionowej tajemnicy tych niezwykłych roślin.

Można rzec, że to cud, że na tak przekształconych przez człowieka terenach, ostały się jeszcze takie unikatowe drzewa. Nawet, jeśli nie rozpatrywać tego w kategorii “cudu”, z jednym nie można polemizować. Sędziwe drzewa to cuda natury. Żywe cuda, o które należy dbać jak o najwyższe dobro i dziedzictwo przyrodniczo-kulturowe. 

(16) NAJGRUBSZY DĄB SZYPUŁKOWY W CZĘŚCI ZEWNĘTRZNEJ DĄBROWY GOSZCZAŃSKIEJ

(obwód pierśnicowy pnia: 423,50 cm)

– najgrubszy dąb szypułkowy w części zewnętrznej Dąbrowy Goszczańskiej jako jedyny w tej części przekroczył granicę 4. metrów obwodu. Jest też jednym z najstarszych okazów tej niezwykle cennej przyrodniczo enklawie sędziwych dębów.

(17) DĄBROWA GOSZCZAŃSKA – CZĘŚĆ WEWNĘTRZNA

– jeszcze bardziej niesamowita aura wśród sędziwych dębów i baśniowych grabów. Podobne do siebie a jakże inne. Wszystkie po przejściach. Wszystkie niezwykłe i liczące sobie kilkaset lat. W środku lasów gospodarczych. Tajemnicza, niezwykła i przede wszystkim zachwycająca dendrologicznie. Taka jest część wewnętrzna Dąbrowy Goszczańskiej.

(18) NAJGRUBSZY DĄB SZYPUŁKOWY W CZĘŚCI WEWNĘTRZNEJ DĄBROWY GOSZCZAŃSKIEJ

(obwód pierśnicowy pnia: 478,50 cm)

– wódz i najpotężniejszy zarazem dąb szypułkowy w całej Dąbrowie Goszczańskiej. Efektowne napływy korzeniowe z głębokimi szczelinami, mchy, masywna, lekko pochylona sylwetka i ogromne konary. W końcu – majestatyczna korona. To jedno z najpiękniejszych drzew w lasach pomiędzy Twardogórą a Bukowiną. Perła dendroflory przez bardzo duże „P” i prawdziwy rarytas dla miłośników sędziwego drzewostanu.

(19) SOSNA ZWYCZAJNA SKRZYŻOWANA Z BUKIEM ZWYCZAJNYM Z TWARDOGÓRY SYCOWSKIEJ

– znak „X” i wielka, przyrodnicza oraz dendrologiczna niewiadoma. W środku lasów, gdzieś w zapomnieniu, sosna przytuliła się do buka. Albo buk do sosny. Na stałe. Na dobre i złe. Słońce i mróz. Wiatry i deszcze. Drzewa przytulają się do siebie, więc bierzmy z nich przykład. ;))

(20) DĄB SZYPUŁKOWY “SILNY DUCH” NA POLANIE Z GOSZCZA

(obwód pierśnicowy pnia: 467,50 cm)

– można o nim powiedzieć „samotnik” na polanie. W starym założeniu parkowym w Goszczu, w pobliżu ruin pałacu von Reichenbachów rośnie piękny okaz dębu szypułkowego. Chociaż drzewu mocno zredukowano konary, nadal prezentuje się okazale, a siadając na ławeczce w jego pobliżu, można w ciszy i spokoju odpocząć w cieniu pięknego drzewa, jednocześnie go podziwiając. 

 (21) „PRZYDROŻNY” DĄB SZYPUŁKOWY Z GOSZCZA

(obwód na wysokości 50 cm od podstawy pnia: 497,50 cm)

– kolejny, okazały przedstawiciel tego gatunku na terenach Goszcza i okolic. Rośnie blisko dużej, leśnej drogi, ale jest raczej zapomniany i tak naprawdę mało kto na niego zwraca uwagę, a jeszcze mniej ludzi wie o jego istnieniu. Tymczasem jest to piękny, stary i potężny dąb.

(22) TWARDOGÓRSKA ALEJA DĘBOWA MIĘDZY GOSZCZEM A MOSZYCAMI

(obwody pierśnicowe pni najgrubszych drzew: 450 cm, 362 cm i 348,50 cm)

– twardogórska aleja dębowa między Goszczem a Moszycami to jedno z moich największych odkryć dendrologicznych w dotychczasowej karierze treehuntera. Sędziwe dęby ukazują istotę filozofii Wabi-Sabi, tj. niedoskonałości, przemijania i asymetrii, które – paradoksalnie – stanowią zbiorową doskonałość. Każdy dąb z tej alei opowiada inną historię, jest ucieleśnieniem tego, co najpiękniejsze i najbardziej niezwykłe w drzewach i w przyrodzie. Miejsce dla pasjonatów sędziwego drzewostanu absolutnie wyjątkowe i kultowe.

(23) DĄB SZYPUŁKOWY „STARUSZEK” ZA TWARDOGÓRSKĄ ALEJĄ DĘBOWĄ

(obwód pierśnicowy pnia: 601,50 cm)

– kilkaset lat w koronie i na pniu. Bezcenne stanowisko pachnicy dębowej. Matuzalem terenów Twardogóry i okolic. Niezwykły, ogromny dąb szypułkowy „Staruszek” rośnie w ciszy i spokoju przy leśnej drodze, gdzieś w zapomnieniu i samotności. Drzewo wyjątkowe i wspaniałe, chociaż mocno nadszarpnięte życiem i żywiołami. Nie tknięte chirurgicznymi zabiegami i ukazujące nam wszelkie, naturalne procesy, zachodzące w potężnym organizmie sędziwego drzewa. Niech tak pozostanie do ostatniej gałęzi. Do ostatniego liścia…

 (24) DĘBY SZYPUŁKOWE „PIĘCIU WSPANIAŁYCH” ZA TWARDOGÓRSKĄ ALEJĄ DĘBOWĄ

(obwody pierśnicowe pni: 418 cm, 500 cm, 445 cm, 455 cm i 374 cm)

– las, który skrywa prawdziwe skarby dendrologiczne. Wspaniałe, unikatowe na Wzgórzach Twardogórskich dęby szypułkowe. Niektóre z nich dorastają do ponad 30. metrów wysokości.

Rosną w miejscu, które jest echem z dna i serca lasu pierwotnego. Chociaż człowiek wielokrotnie przeobrażał ten teren, dzikość, wspaniałość i duch dawnej puszczy będą tu się tlić tak długo, dopóki będą rosnąć stare drzewa.

Takich drzew nie zobaczysz na co dzień. Takich drzew nie spotkasz w mieście czy w miejskim parku. Rosną w tym lesie długo a jednak nigdzie nie znalazłem o nich informacji i nie widziałem, żeby ktoś je zaprezentował.

Jest to moje kolejne, niezwykłe odkrycie dendrologiczne. W cyklu pereł dendroflory WT 2019 powrócę do magicznego, goszczańsko-moszyckiego lasu i zaprezentuję kolejne, wyjątkowe i wspaniałe dęby tam rosnące.

Las moszycko-goszczański jest jednym z najwspanialszych i dzikich miejsc na Wzgórzach Twardogórskich. Podczas pory ciepłej, trzeba się przez niego przedzierać jak w dżungli. Uwielbiam ten las!

(25) BUK ZWYCZAJNY – ODMIANA CZERWONOLISTNA Z MIĘDZYBORZA SYCOWSKIEGO

(obwód pierśnicowy pnia: 257 cm)

– outsider lasów Międzyborza Sycowskiego i elita wśród drzew. Chociaż jeszcze niezbyt potężny (257 cm obwodu pierśnicowego), prezentuje się okazale i intryguje swoimi purpurowo-czerwonymi liśćmi, wśród kompletnie zielonego towarzystwa.

(26) EGZOTYCZNE TRIO: DWA KLONY SREBRZYSTE I DĄB BŁOTNY Z MIĘDZYBORZA SYCOWSKIEGO

(obwód pierśnicowy pnia pierwszego klonu: 294 cm, pozostałe obwody niemierzalne bez istotnej ingerencji w sferę życia drzew)

– „Egzotyczne trio” to jedne z najbardziej intrygujących drzew obcego pochodzenia, które odnalazłem na Wzgórzach Twardogórskich. Wyglądają tak, jakby od momentu ich posadzenia, nie ingerowano w ich sferę życia.

Dzięki temu mamy okazję obejrzeć naturalny przebieg procesów zachodzących podczas ich życia, które przejawiają się uroczym, naturalnym bałaganem, zbudowanym z wyłamanych konarów i gałęzi, a także wyjątkowej „pajęczyny – zasłony”, stworzonej z gałęzi dębu błotnego.

Ich obwody pierśnicowe mają około 300 cm każdy, ale tylko pierwszego klona można zmierzyć, nie ingerując w dzieło, którego autorem jest przyroda. Odsuwając lub usuwając powalone konary i gałęzie, a tym samym ingerując w nie, zaburzyłoby się to, co drzewa budują od dziesiątek lat. Dlatego należy odstąpić do pomiaru „za wszelką cenę” i pokazać dzieło egzotycznego tria w stanie nienaruszonym. Treehunter powinien zawsze brać pod uwagę przede wszystkim dobro drzew i nie robić nic na siłę.

(27) DĄB SZYPUŁKOWY „SĄSIAD TRIA” Z MIĘDZYBORZA SYCOWSKIEGO

(obwód pierśnicowy pnia: 404 cm)

– kolejny, interesujący i ciekawie ukształtowany okaz drzewa (tzw. rozwidlenie V-kształtne). Porównując go do naszych największych, krajowych gigantów tego gatunku to zaledwie „maleństwo”. Jednak na Wzgórzach Twardogórskich, dębów szypułkowych o ponad cztero-metrowych obwodach pierśnicowych i w dodatku dwupniowych jest niewiele, stąd okaz ten jest warty pokazania i opisania. Drzewo ma malowniczy, charakterystyczny i krótki pień. 

 (28) „DEMONICZNE” DĘBY SZYPUŁKOWE Z OSE

(obwody pierśnicowe pni: 438,50 cm i 347 cm)

– dwa, niezwykłe okazy tego gatunku, z którymi związana jest autentyczna, chociaż nieprawdopodobna i dramatyczna historia. Rosną na kompletnie zapomnianym, niewielkim i starym cmentarzu w pobliżu głównej drogi. OSE to też 57. demon Goecji w tradycji okultystycznej… Jest On częścią tej historii.

Wśród plątaniny bluszczu i korzeni, ziemia wchłania cmentarz, jego historię, i szczątki tych, których tu pochowano. Tak zapisano w starej księdze i to się wypełnia. Treehunter czasami odkrywa coś znacznie więcej niż „tylko” wyjątkowe okazy dendroflory…

(29) „ZBÓJNICKA” SOSNA ZWYCZAJNA ZE WZGÓRZA ZBÓJNIK

(obwód pierśnicowy pnia: 213 cm)

– rośnie wśród sosnowych sióstr, maskując swoje osobliwe i „pokręcone” oblicze. Nie jest to ani wyjątkowo stare lub wyjątkowo grube drzewo w obrębie swojego gatunku. Jednak ma to „coś”, co wyróżnia je wśród tysięcy gospodarczych sosen plantacyjnych.

(30) „ZBÓJNICKI” DĄB SZYPUŁKOWY ZE WZGÓRZA ZBÓJNIK

(obwód pierśnicowy pnia: 310 cm)

– niewielki w swoim gatunku. Można rzec – przeciętniak, nie wyróżniający się ani sędziwym wiekiem, ani wyjątkowymi gabarytami, pokrojem lub sylwetką. Niemniej spełniający podstawowy warunek w świetle rozporządzenia ministra środowiska z dnia 4 grudnia 2017 roku w sprawie kryteriów uznawania tworów przyrody żywej i nieożywionej za pomniki przyrody, jakim jest obwód pierśnicowy pnia, który w przypadku „zbójnickiego” dębu wynosi 310 cm.