(4) Buk zwyczajny wśród młodzieży między Bukowiną Sycowską a Golą Wielką.

W cyklu pereł dendroflory przenoszę się jeszcze głębiej w lasy Bukowiny Sycowskiej, a dokładnie między Bukowiną Sycowską a Golą Wielką, gdzie przy jednej z licznych leśnych dróg rośnie drzewo oznaczone numerem 4 w tegorocznym cyklu. To także jest okaz, którego znam wiele lat i który wyróżnia się na tle gospodarczego drzewostanu na tym terenie.

To piękny i rozłożysty buk zwyczajny, którego nazwałem wśród młodzieży, ponieważ rośnie na stanowisku, gdzie wiele lat temu wycięto inne drzewa i posadzono w ich miejsce młode buki. On pozostał oszczędzony. Natomiast po lewej stronie drogi rośnie las sosnowy, w którym także prowadzone są prace gospodarcze. Jednak buk w najbliższym otoczeniu ma dookoła siebie bukową młodzież, a więc może być dla młodych drzewek sędziwym dziadkiem.

Generalnie jest to ciekawy i zróżnicowany gatunkowo sektor lasu, bowiem odnajdziemy tu – poza bukami, także graby pospolite, sosny, świerki, modrzewie, dęby, brzozy, czyli klasykę i część elity drzew polskich lasów. Buk wśród młodzieży należy do najokazalszych drzew w tym sektorze.

Idąc do drzewa od strony Goli Wielkiej, możemy je obejrzeć z trochę wyższego poziomu, bowiem mamy tu kilkumetrowe wzniesienie, które łagodnie opada w dół do samego buka. Cała sylwetka buka jest dobrze widoczna przed i po sezonie wegetacyjnym. Podczas stanu ulistnienia, dolnej połowy drzewa prawie nie widać, gdyż jest zasłonięta przez bukową młodzież.

Pamiętam to miejsce, jak rósł tu jeszcze stary las, później jego trzebieże, aż do zrębu zupełnego. Teraz, po około 20 latach po odnowieniu lasu mamy już całkiem przyzwoity i coraz bogatszy w grzyby zakamarek. Ze starych drzew pozostał tylko ten buk i jego bliski, ale chudszy i bardziej mizerny sąsiad, którego można dostrzec na niektórych fotografiach.

Buk zwyczajny wśród młodzieży jest klasycznym, prawidłowo ukształtowanym i mocno rozgałęzionym osobnikiem, któremu udała się ta sztuka na dość lichych glebach, jakie mamy w jego siedlisku. W tym roku został przez leśników oznaczony literą “E”, oznaczającą drzewo ekologiczne, czyli wyłączone z gospodarki leśnej.

Podobnie oznaczono m.in. buka przydrożnego, którego opisałem w cyklu 2019 i kilka innych okazów, dzięki którym lasy gospodarcze będą miały trochę więcej bioróżnorodności i przede wszystkim niezaprzeczalnego piękna, jakim emanują dojrzałe i stare drzewa.

OBWÓD PIERŚNICOWY PNIA

Podobnie jak to było w przypadku opisanego tydzień temu buka Borowego, także buk wśród młodzieży jest łatwy jeśli chodzi o wykonanie pomiaru obwodu pierśnicowego pnia, który aktualnie wynosi 374 cm. Natomiast na wysokość drzewo mierzy 31 metrów.

Pień drzewa jest prosty, walcowany, jego szyję korzeniową pokrywa gęsty kożuszek z mchów, a na wysokości około 2,5 metra widnieje charakterystyczne “oko” będące prawdopodobnie pozostałością po zagojonej ranie wskutek utraty konara (samoczynnie lub chirurgicznie).

Wokół pnia drzewa można odnaleźć też kilka uschniętych lub wyłamanych konarów i gałęzi opisywanego buka. Stanowią one niewielki uszczerbek w aparacie asymilacyjnym drzewa. Kondycję zdrowotną i stan techniczny okazu należy uznać za dobre.

Zdjęcia porównawcze (bez liści i pełne ulistnienie) świetnie ukazują, jak zszarzały, jednolity (ale na swój sposób też urokliwy) wygląd bukowej młodzieży zmienia się w delikatny, jaskrawy i tętniący pełnią życia, zielony pejzaż leśnej scenerii. 

Zanim zmierzyłem obwód pierśnicowy pnia drzewa i jego wysokość, pierwszym i chyba najbardziej wyróżniającym się walorem buka wśród młodzieży, który od razu mnie zainteresował jest jego korona. Wyraźnie dominuje wśród tutejszych drzew, do tego jest silnie ugałęziona i obficie ulistniona. Widnieje w niej kilkuprocentowy posusz, ale generalnie odznacza się dobrą kondycją zdrowotną.  

Mam nadzieję, że to nie jest ostatni buk zwyczajny w tych lasach, który dorósł do piękna, witalności i majestatu dojrzałego drzewa leśnego. Liczę, że w sezonie zimowym uda mi się odnaleźć jeszcze kilka podobnych i równie pięknych okazów.

FILM

Film z bukiem wśród młodzieży nagrałem ponad dwa lata temu, na początku kwietnia 2019. Kiedy to minęło? Był to bardzo ciepły dzień, jak na początek kwietnia, z małym, chwilami umiarkowanym zachmurzeniem. Las budził się z zimowego snu. Wstępowała w niego wiosenna, nieokiełznana energia i pęd ku nowemu życiu.

Buk wśród młodzieży wyglądał jeszcze sennie i szaro, bez liści, ale jego pąki były już poruszone wiosennym ciepłem, operacją słoneczną i niebywałą chęcią do wypuszczenia liści. W ciągu miesiąca przemienił się w zielonego króla tego miejsca.

Jednak na filmie uwieczniłem drzewo tuż przed tym przebudzeniem, dzięki czemu można podziwiać jego przepiękną, rozłożystą koronę i kilka chwil z wczesnej wiosny, która tak szybko przemija jak przelatujący samolot, jak spadający jesienny liść…

Link do filmu: https://drive.google.com/drive/folders/1pyuDk3TqT5-PLJXUbVCwTXBKH-rrwiYt

PODSUMOWANIE

1) W lasach między Bukowiną Sycowską a Golą Wielką rośnie dorodny, pięknie ukształtowany i wyróżniający się w drzewostanie gospodarczym buk zwyczajny wśród młodzieży (czyli licznych młodych bukowych drzewek) o obwodzie pierśnicowym pnia 374 cm i wysokości 31 metrów. Drzewo zostało oznaczone literą “E” jako osobnik ekologiczny, czyli wyłączony z gospodarki leśnej.

2) Drzewo ma prosty, walcowaty pień z malowniczą “skarpetką” mchów na szyi korzeniowej i charakterystycznym “okiem” na wysokości około 2,5 metra. Korona rozłożysta, prawidłowo ukształtowana, posusz stanowi kilka procent. Buk znajduje się w dobrej kondycji zdrowotnej i w przyzwoitym stanie technicznym.

3) Buk wśród młodzieży bukowej należy do piękniejszych i grubszych buków w gospodarczych lasach tego rejonu. W następnym artykule przeniosę się do lasów położonych między Bukowiną Sycowską a Twardogórą Sycowską, gdzie rosną dwa wyjątkowe buki zwyczajne. Pierwszym, którego opiszę będzie “Leszy” – dendrologiczny weteran o nadszarpniętym zdrowiu.