facebooktwitteryoutube
O Blogu Aktualności Las Grzyby Pogoda Perły dendroflory Drzewa Wrocławia Wywiady Z życia wzięte Linki Współpraca Kontakt
Aktualności - 28 paź, 2021
- brak komentarzy
Perły dendroflory Wzgórz Twardogórskich i okolic 2021. (20) Pomnikowa sosna czarna “Otylia” z Drołtowic.

(20) Pomnikowa sosna czarna “Otylia” z Drołtowic.

W ostatnim artykule dotyczącym wybranych drzew rosnących na Drołtowicach w cyklu pereł dendroflory Wzgórz Twardogórskich i okolic 2021 przenoszę się na teren założenia parkowego z początku XIX w. Do rejestru zabytków w Drołtowicach wpisano pozostałości zespołu pałacowego (19.02.1992r., nr rej.: 643/A): pochodzącą z 1910r. oficynę, obecnie dom nr 15; spichlerz; stajnię; oborę i park z bramami (dodatkowo osobny wpis z 29.02.1992r., nr rej.: 647/A). 

W parku rośnie jedno drzewo o statusie pomnika przyrody, ale zanim do niego dotrzemy, warto rozejrzeć się dookoła, gdyż możemy w nim znaleźć wiele osobliwości dendrologicznych, wśród których na pierwszy plan wychodzi piękna aleja grabowa. Na początku myśleliśmy, że graby stanowią jedyny gatunek drzewa w tej alei, ale jak podeszliśmy bliżej to okazało się, że rośnie w niej też kilka modrzewi europejskich.

Dla mnie parkowa alejka z bonusowymi modrzewiami to idealny kandydat na pomnik przyrody. Alejowe drzewa najlepiej są widoczne w zimie i wczesną wiosną, natomiast podczas lata widać mniej, ale za to można się skryć w głębokim cieniu przed upałem, co wykorzystałem podczas lipcowej wycieczki do Drołtowic, kiedy panowała upalna pogoda. 

Graby nie zdobywają serca ludzi swoimi ogromnymi rozmiarami, tak jak czynią to dęby lub buki (chociaż zdarzają się wyjątki), ale niezwykle “wygimnastykowanymi” sylwetkami, które nadają im urokliwego, może nawet nieco mrocznego i przede wszystkim baśniowego wyglądu. Skupisko grabów zawsze sprawia wrażenie intrygującego i tajemniczego. Nie inaczej jest w przypadku drołtowickiej alei grabowej.

W lipcu pozbierałem z urokliwej alejki około 40-tu puszek i 20. butelek po trunkach. Tego typu zachowania i zaśmiecanie wszelkich możliwych miejsc to zmora, z którą jako treehunter spotykam się bardzo często. Chyba już nikt i nic nie jest w stanie wyplenić brak kultury i poszanowania dla przyrody z tej części naszej populacji, której na imię “śmieciarze”…

Naprzeciwko alejki grabowej, zaraz obok szosy można podziwiać dąb błotny, który charakteryzuje się bardzo ciekawą budową blaszki liściowej. Nie jest to jakiś wyjątkowo wysoki czy gruby osobnik, ale jego obecność to gratka dla poszukiwaczy ciekawych drzew.

POMNIKOWA SOSNA CZARNA “OTYLIA”

W końcu przechodzimy do centralnej części parku, w którym rośnie piękna, okazała sosna czarna o statusie pomnika przyrody. Wyjątkowo efektowanie wygląda jej wysoko wysklepiona i szeroka korona górująca nad okolicznym drzewostanem. Nazwałem ją Otylia na cześć Ottilie Stephan (ur. 1813r., zm. 1893r.), która była żoną Wilhelma Gottlieba von Korn (ur.1808r., zm.1877r.). Byli oni dawnym gospodarzami drołtowickich włości.

Drzewo to figuruje w Centralnym Rejestrze Form Ochrony Przyrody ( Sosna_czarna_Otylia_Drołtowice ), przy czym należy pamiętać, że imię sosny nadane przeze mnie nie jest oficjalnie obowiązujące i nie znajdziemy go w rejestrach oraz aktach powołujących pomnik przyrody.

OBWÓD PIERŚNICOWY PNIA

Obwód pierśnicowy pnia drzewa wynosi obecnie 355 cm, czyli całkiem sporo jak na ten gatunek. Drzewo odznacza się nie tylko grubością pnia, ale też wysokością, która obecnie wynosi 30 metrów. Według inwentaryzacji z 2016 roku, wiek drzewa był szacowany na 200 lat, czyli obecnie sosna ma już 205 lat. 

Otylia zachwyca nienagannym, prostym jak strzała zdrowym pniem. Jest on nieco przysłonięty przez liczny samosiew innych gatunków drzew, co jest charakterystyczne dla założeń parkowych pozostawionych na wiele lat bez ingerencji człowieka. Część odziomkowa sosny jest butelkowato rozszerzona i bardzo masywna. Jest to dobrze widoczne na zdjęciu porównawczym z sylwetką człowieka.  

Zdjęcia osobnika od podstawy pnia do góry, zwłaszcza takiego wysmukłego i wysokiego jak sosna Otylia ukazują jego dorodność i ogrom. Według mojej wiedzy, drzewo to jest obecnie najgrubszym i najwyższym przedstawicielem gatunku ‘Pinus nigra’, które rośnie na Wzgórzach Twardogórskich i przylegających do nich terenach. 

Sosna czarna występuje na stanowiskach naturalnych w górskich i wyżynnych lasach południowej Europy (zwłaszcza Bałkanów) oraz Azji Mniejszej. W innych częściach Europy jest sadzona w uprawach leśnych (w Polsce gdzieniegdzie wprowadzana sztucznie do drzewostanów sosny zwyczajnej), a także jako drzewo ozdobne w parkach i ogrodach. Jest gatunkiem o małych wymaganiach siedliskowych, bardzo odpornym zanieczyszczenia powietrza (dlatego sadzona na terenach poprzemysłowych i wzdłuż dróg), mrozoodpornym, preferującym jednak ciepłe lata. Cechuje się dużą zmiennością genetyczną i posiada wiele odmian; w Europie Środkowej najbardziej rozpowszechniona z nich (ze względu na największą mrozoodporność) jest odmiana austriacka.

Jak podaje strona Tall Trees, najwyższa w Europie (i na świecie) sosna czarna rośnie w Irlandii i mierzy 43m; jest to jednak niepotwierdzony wynik. Z kolei wg strony Monumental Trees, rekord należy do drzewa rosnącego w Ferté-Imbault we Francji i wynosi 37.6m (JPh, 2011, laser). Najgrubsze drzewo tego gatunku można znaleźć w Vaals w Holandii; posiada ono pień o obwodzie 5.36m (φ 1.71m). W Polsce za najgrubszy okaz tego gatunku jest uważane drzewo o obwodzie pnia 3.70m, rosnące na terenie Nadleśnictwa Sława Śląska.

Źródło: https://drzewa.nk4.netmark.pl/atlas/sosna/sosna_czarna/sosna_czarna.php

Korona Otylii jest szeroka, symetryczna, z posuszem na poziomie około 20%. Jej szerokość wynosi ponad 20 metrów. Z uwagi na brak w pobliżu tak wysokich drzew jak opisywana pomnikowa sosna, jej korona dominuje w środkowej części parku, czyli na skraju polany, które jest jej siedliskiem. 

PODSUMOWANIE

1) W założeniu parkowym na Drołtowicach w jego środkowej części przy skraju polany rośnie pomnikowa sosna czarna Otylia, której pień w obwodzie pierśnicowym mierzy 355 cm, wysokość drzewa wynosi 30 metrów a szacowany wiek 205 lat. Stan zdrowotny drzewa jest dobry, na jego pięknym prostym pniu nie widać ubytków i uszkodzeń. Korona szeroka, regularna z posuszem w ilości około 20%.

2) Sosna czarna Otylia jest prawdopodobnie najgrubszym osobnikiem tego gatunku, który rośnie na terenie Wzgórz Twardogórskich i okolic, co czyni z niej drzewo wyjątkowe i szczególnie cenne. To ostatni w tym cyklu artykuł dotyczący osobliwości dendrologicznych Drołtowic, do których postaram się powrócić w cyklu 2022, jeżeli zbiorę wystarczającą ilość materiału z okazałymi drzewami. Gorąco zachęcam też do przeczytania wpisu na blogu Marka Łuszczyńskiego o pomnikowych drzewach Drołtowic: http://www.pomniki-przyrody.pl/?p=15395

3) Natomiast w następnym artykule przeniosę się w okolice wsi Komorów, gdzie przy szosie rośnie piękny stary pomnikowy dąb, którego nazwano Napoleonem. Jak to często bywa w przypadku dębów napoleońskich, w jego cieniu miał odpoczywać sam Napoleon Bonaparte.

Podziel się na:
  • Facebook
  • Google Bookmarks
  • Twitter
  • Blip
  • Blogger.com
  • Drukuj
  • email

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.