(16) NAJGRUBSZY DĄB SZYPUŁKOWY W CZĘŚCI ZEWNĘTRZNEJ DĄBROWY GOSZCZAŃSKIEJ

W prezentowanej ostatnio części zewnętrznej Dąbrowy Goszczańskiej w lasach pomiędzy Twardogórą Sycowską a Bukowiną Sycowską, można spotkać wiele sędziwych dębów, wśród których nieliczne mają obwody pierśnicowe dochodzące do prawie czterech metrów.

Nieco na uboczu, przy leśnej szkółce rośnie najgrubszy dąb szypułkowy w tej części, który jako jedyny z obecnie żywych okazów przekroczył “magiczną” granicę czterech metrów obwodu pierśnicowego pnia. Drzewo to wyróżnia się stosunkowo krótkim pniem z dość efektownymi napływami korzeniowymi.

Nie jest to wynik imponujący na tle najgrubszych naszych krajowych dębów, które mają ponad 2. razy większe obwody, ale okazy ponad 4. metrowe w obwodzie, zawsze zasługują na większą uwagę ponieważ mimo wszystko są to już bardzo duże drzewa, często sędziwe, po przejściach, budzące szacunek i podziw.

Nie inaczej jest z najgrubszym dębem szypułkowym w części zewnętrznej Dąbrowy Goszczańskiej. Drzewo jest stosunkowo niewysokie, jak na średnią wysokość dębów rosnących w tej wspaniałej enklawie. Być może, przez część swojej młodości rosło bardziej na otwartej przestrzeni.

OBWÓD PIERŚNICOWY PNIA

Obwód pierśnicowy pnia drzewa wynosi 423,50 cm. Drzewo z jednej strony sprawia wrażenie silnego, bez większych kłopotów zdrowotnych, jednak oglądając je z drugiej strony, takie wrażenie jest zatarte przez znaczne ubytki w pniu i postępujące zamieranie dostojnego dęba.

Dąb ten ma też kilka widocznych kikutów po wyłamaniach konarów i chirurgicznym usunięciu niektórych z nich. Nie wszystkie rany dąb zdołał zasklepić, co otworzyło drogę grzybom i owadom żerującym wewnątrz drzewa.

Podstawia pnia przyozdobiona jest malowniczym mchem, przy której czają się siewki buków. Być może za jakichś czas, kiedy wielki dąb upadnie, to właśnie buki zdominują to miejsce. Zauważyłem, że młode buki chętnie panoszą się w Dąbrowie Goszczańskiej wśród starych, poczciwych dębów.

Korona drzewa nie jest specjalnie imponująca i przypomina raczej cechy charakterystyczne dla drzewa rosnącego w zwarciu, co zapewne ma miejsce od dłuższego czasu. Czyli w młodości, dąb był bardziej samotny, a w wieku sędziwym, towarzyszą mu inne drzewa, które w między czasie urosły.

Oprócz powyższego, na pniu widnieją miejscami guzy i narośle, które dodatkowo wzmacniają wizerunek sędziwości drzewa. To na pewno jeden z najstarszych okazów zewnętrznej części Dąbrowy Goszczańskiej.

Kilka okazałych konarów, które odłamały się od drzewa, wciąż leżą na ziemi i ulegają naturalnym procesom rozkładu.

PODSUMOWANIE

1) Najgrubszy dąb szypułkowy w części zewnętrznej Dąbrowy Goszczańskiej mierzy w obwodzie pierśnicowym pnia 423,50 cm i jako jedyne drzewo w tej części, przekroczył pod tym względem granicę 4. metrów. Jest też jednym z najstarszych okazów w tej niezwykle cennej przyrodniczo, enklawie sędziwych dębów.

2) Przypomnę, że średnia wieku dębów w Dąbrowie Goszczańskiej, waha się w przedziale 250-300 lat, a więc – jak widać – tak sędziwy wiek, wcale nie oznacza bardzo okazałych obwodów pierśnicowych pni. Czasami dęby o połowę młodsze, potrafią być grubsze. To świadczy o tym, jak łatwo zaniżyć lub zawyżyć wiek drzewa wyłącznie na podstawie obwodu pierśnicowego pnia.

3) W następnym artykule zaprezentuję jeszcze cenniejszą grupę drzew, rosnącą w części wewnętrznej Dąbrowy Goszczańskiej. Oprócz wyjątkowych dębów, można tam spotkać m.in. baśniowe graby. To wyjątkowe skupisko sędziwych drzew, tworzy natchnioną i przepiękną całość.