facebooktwitteryoutube
O Blogu Aktualności Las Grzyby Pogoda Perły dendroflory Drzewa Wrocławia Wywiady Z życia wzięte Linki Współpraca Kontakt
Aktualności - 20 kwi, 2018
- brak komentarzy
Moje TOP 13 okazów dendroflory parku w Oławie. 10) Tulipanowiec amerykański na polanie.

10. osobliwością oławskiego parku w moim TOP 13 okazów dendroflory parku w Oławie jest egzotyczny przybysz zza wielkiej wody, którego posadzono na niewielkiej polanie w “dżunglowej” części parku. Jest to tulipanowiec amerykański. To naprawdę wyjątkowe drzewo, posiadające niebywale piękne liście, intrygujące swoim kształtem i wyglądem.

Blisko spokrewniony z magnoliami tulipanowiec amerykański jest, podobnie jak one, uważany za jedno najpiękniejszych drzew ozdobnych świata. W przeciwieństwie jednak do magnolii, jest to drzewo bardzo duże, w swojej ojczyźnie dorastające nawet do 60m wysokości, co daje mu, obok niektórych topól balsamicznych, pierwsze miejsce na liście najwyższych drzew liściastych Ameryki Północnej i jedno z pierwszych w ogóle (m.in. po eukaliptusie królewskim oraz takich iglastych drzewach-gigantach jak sekwoja, mamutowiec, choina, daglezja i świerk).

Ale to nie wysokość jest głównym atutem tulipanowca. Drzewo wyróżnia się przede wszystkim niezwykle atrakcyjnymi, stojącymi na gałęziach, dużymi, zielonożółtymi kwiatami o kielichowatym kształcie. Nie mniej dekoracyjne od kwiatów są liście tulipanowca. Posiadają one bardzo unikalny, prostokątny w obrysie kształt tworzony przez dwie pary klap bocznych i charakterystycznie “uciętą” klapę wierzchołkową. Liście są duże – ich wielkość jest porównywalna z wielkością dłoni; latem są one intensywnie (ciemno) zielone, jesienią zaś przebarwiają się na jaskrawy, złocistożółty lub pomarańczowoczerwony kolor.

Poza bardzo nietypowym i wyjątkowo atrakcyjnym wyglądem kwiatów i liści, tulipanowiec jest interesujący z jeszcze jednego powodu. Otóż wraz z magnolią (i po miłorzębie) jest to jedno z najstarszych żyjących obecnie na Ziemi drzew liściastych. Rośliny tego typu pojawiły się na naszej planecie już w okresie kredy; ich piękne kwiaty mimo, że duże i bardzo efektowne, są jednymi z najprymitywniejszych wśród roślin okrytozalążkowych i posiadają wiele cech pierwotnych.

Jak nietrudno się domyślić po nazwie, tulipanowiec amerykański pochodzi z Ameryki Północnej. W Europie drzewo to jest sadzone od ponad 300 lat. Ze względu na okazałe rozmiary i wyniosłą sylwetkę idealnie sprawdza się jako drzewo reprezentacyjne, zwłaszcza sadzony pojedynczo w parkach, dużych ogrodach i na dużych placach. Jednak z powodu swoich niezwykłych walorów dekoracyjnych, jest często sadzony także w mniejszych ogrodach i przy domach.

Ostatnio bardzo duże zainteresowanie tulipanowcem obserwuje się również w Polsce; sadzonki tego drzewa można obecnie znaleźć praktycznie w każdym większym hipermarkecie, nie mówiąc już o sklepach ogrodniczych czy szkółkach drzew i krzewów ozdobnych. Efektem tych działań jest coraz większa ilość młodych drzewek tulipanowca, pojawiających się w parkach, ogrodach, na osiedlach, przy drogach itp.

Tulipanowiec lubi gleby świeże i żyzne, obojętne do lekko kwaśnych, unika natomiast zbyt mokrych, jak również bardzo suchych oraz wapiennych. W Europie Środkowej wytrzymuje warunki zimowe, choć młode osobniki mogą przemarzać podczas surowych zim. Drzewo światłolubne, wymagające stanowisk nasłonecznionych lub co najwyżej lekko zacienionych.

Drzewo stosunkowo długowieczne, szybko rosnące (szczególnie w początkowej fazie). Osiąga wiek 200-400(700) lat. Tempo wzrostu 40-80cm/rok. Najlepiej prezentuje się jako tzw. soliter, czyli sadzony pojedynczo w szczególnie eksponowanych miejscach, np. na środku trawnika. W Ameryce Północnej należy do ważnych roślin miododajnych. Korzeń tulipanowca jest w USA stosowany jako dodatek smakowy do niektórych gatunków piwa. Kora znajduje zastosowanie w medycynie. 

Kwiaty tulipanowca są uważane za jedne z najprymitywniejszych wśród roślin okrytozalążkowych. Cechuje je identyczność płatków korony i działek kielicha (które wspólnie są określane mianem tzw. “listków okwiatu”) oraz spiralne ustawienie wszystkich części kwiatu. Kwiaty posiadają ponadto bardzo dużą ilość paskowatych słupków i grubych, mięsistych pręcików. Elementy te są ułożone spiralnie na mocno wydłużonym dnie kwiatowym.

Kwiaty zakwitają na przełomie maja i czerwca po rozwinięciu się liści, co powoduje, że niestety często “toną” one w powodzi dużych i gęsto rozmieszczonych liści. Kwitną około jednego miesiąca. Tulipanowiec jest jednym z ważniejszych miododajnych drzew w USA. Jego kwiaty dają dobrej jakości, ciemnoczerwony miód. Nektar jest produkowany tylko przez pomarańczowe części kwiatu.

źródło: Piotr_Gach_Moje_Drzewa_Tulipanowiec_amerykański

W maju “zapoluję” na kwiaty tulipanowca aby je dokładnie sfotografować. Oławski okaz rosnący na polanie prezentuje się bardzo malowniczo na tle pozostałej części parku. Zauważyłem, że często siadają pod nim zakochane pary, które obecnie licznie spacerują po parku i wokół polany. ;))

A tak wygląda na filmiku Pan Tulipanowiec w rozkwitającej pełną życia wiośnie. :))

https://drive.google.com/drive/folders/1Il3G4HKrEaWcBMDSPY5P8qVXCLe-Md7a

Podziel się na:
  • Facebook
  • Google Bookmarks
  • Twitter
  • Blip
  • Blogger.com
  • Drukuj
  • email

Dodaj komentarz

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.