Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa – Państwowy Instytut Badawczy w Puławach, zgodnie z wymogami Obwieszczenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi opracował wartości klimatycznego bilansu wodnego dla wszystkich gmin Polski (2478 gmin) oraz w oparciu o kategorie gleb określił w tych gminach aktualny stan zagrożenia suszą rolniczą dla następujących upraw: zbóż ozimych i jarych, rzepaku i rzepiku, buraka cukrowego, krzewów i drzew owocowych oraz truskawek.

W pierwszym okresie raportowania tj. od 1 kwietnia do 31 maja 2016 roku, stwierdzamy wystąpienie suszy rolniczej na obszarze Polski. Wartości Klimatycznego Bilansu Wodnego (KBW), na podstawie których dokonywana jest ocena stanu zagrożenia suszą, są na większości obszarów Polski ujemne.

W obecnym okresie sześciodekadowym susza rolnicza w Polsce notowana jest wśród trzech upraw:

zbóż jarych

krzewów owocowych

truskawek

Susza występuje na glebach I kategorii (gleby bardzo lekkie), grupa granulometryczna:

piasek luźny,

piasek luźny pylasty,

piasek słabo gliniasty,

piasek słabo gliniasty pylasty,

Największa susza występuje wśród upraw zbóż jarych, odnotowano ją w sześciu województwach Polski w 76 gminach (3,07% gmin kraju) na 0,47% gruntów ornych.

Tabela 1 zawiera szczegółowe dane dotyczące liczby gmin oraz % gmin i powierzchni gruntów ornych dla województw, w których występuje susza wśród zbóż jarych.

Tabela 1.

Susza występuje również w uprawach krzewów owocowych, odnotowano ją w 56 gminach kraju (2,26% gmin Polski) na 0,07 powierzchni gruntów ornych. Występowanie suszy dla tych upraw w województwach przedstawia tabela 2.

Tabela 2.

Susza występuje też w uprawach truskawek, odnotowano ją w trzech województwach, w 15 gminach Polski (0,61% gmin kraju). Szczegółowe dane dotyczące tej uprawy zamieszczono w tabeli 3.

Tabela 3.

Najniższe wartości KBW występowały we wschodniej części Pojezierza Wielkopolskiego, na Kujawach, w zachodniej części Niziny Mazowieckiej, na Kaszubach, na Żuławach Wiślanych, na Ziemi Lubuskiej, na Nizinie Szczecińskiej oraz na Równinie Wałeckiej, wynosiły one od -120 do -149 mm. Niskie wartości KBW występowały również w południowych, wschodnich i zachodnich regionach Pojezierza Pomorskiego, w północnych rejonach Pojezierza Wielkopolskiego oraz na Mazowszu od -110 do -119 mm. Natomiast najwyższe wartości KBW (zbliżone do zera) odnotowano na znacznych terenach Polski południowej.

W kwietniu stwierdzono na obszarze Polski bardzo duże zróżnicowanie pod względem występowania opadów atmosferycznych. Bardzo niskie opady poniżej 20 mm wystąpiły na Wysoczyźnie Płońskiej, na Równinie Kutnowskiej i Gorzowskiej, na Pojezierzu Krajeńskim oraz na Żuławach Wiślanych, stanowiły one na tych obszarach od 50 do 60% normy wieloletniej. Niskie opady wynoszące 20-30 mm wystąpiły na północno-zachodnich obszarach kraju, stanowiąc w tych rejonach 60-90% normy. Na pozostałym terytorium kraju opady były wyższe, od 30 do 60 mm (100-130% normy), a w części południowo-wschodniej od 60 do 110 mm (130-170% normy).

W maju opady atmosferyczne były bardzo zróżnicowane. Najniższe opady wystąpiły zwłaszcza na Ziemi Lubuskiej nawet poniżej 20 mm. Niskie opady wystąpiły w wielu rejonach kraju: na Nizinie Wielkopolskiej, Śląskiej na Kujawach, w południowej części Niziny Mazowieckiej, na Wyżynie Małopolskiej, Śląskiej, na Polesiu, Kaszubach, na Pojezierzu Zachodnio i Południowosuwalskim oraz w Kotlinie Sandomierskiej, na tych terenach odnotowano opady od 20 do 40 mm. Na przeważającym terenie Polski opady wynosiły od 40 do 60 mm. Najwyższe opady odnotowano na Przedgórzu Sudeckim i Karpackim, od 60 do powyżej 120 mm. Trzeba zaznaczyć, że tak duża zmienność wielkości opadów na terenie kraju wynikała z ich burzowego charakteru, obok terenów z bardzo wysokimi opadami występowały też obszary położone w bliskiej ich odległości, na których opady były bardzo małe.

Na terenie kraju w obecnym okresie sześciodekadowym występowało bardzo duże zróżnicowanie pod względem zasobów wody dla roślin uprawnych. W zachodniej części Nizin Środkowopolskich notowano duży deficyt wody, który może spowodować znaczne obniżenie plonów. Zwłaszcza dotyczy to upraw zlokalizowanych na glebach słabych i bardzo słabych, na glebach cięższych problem niedoboru wody jest mniej odczuwalny. Brak wody zauważalny jest zwłaszcza u zbóż jarych, krzewów owocowych oraz wśród truskawek. Szczególnie trudna sytuacja występuje zwłaszcza w uprawach zbóż jarych późno wysiewanych.

W tym roku oziminy przezimowały znacznie gorzej niż w roku ubiegłym, stosunkowo niska temperatura powietrza w ciągu kilku dni stycznia przy braku pokrywy śnieżnej spowodowała znaczne straty zwłaszcza w uprawach: jęczmienia, pszenicy, pszenżyta i mieszanek zbożowych. Niesprzyjające warunki pogodowe spowodowały mniejsze straty w uprawie żyta. Stwierdzono natomiast duże straty z powodu niskiej temperatury powietrza w uprawie truskawek.

Niekorzystny przebieg warunków pogodowych w okresie zimowym niewątpliwie wpłynął, że rośliny są w gorszej kondycji a zatem ich reakcja na niedobory wody może dodatkowo spowodować, że plony ozimin mogą być w niektórych rejonach niższe od średnich wieloletnich.

Tegoroczny deficyt wody szczególnie odczuwalny jest w uprawach zbóż jarych, mimo iż na początku wegetacji wschody były dobre. Wczesne wystąpienie początku okresu wegetacji było niewątpliwie bardzo sprzyjającym zjawiskiem dla tych upraw, na plantacjach o opóźnionych siewach sytuacja jest już znacznie gorsza w porównaniu do upraw, w których przystąpiono do szybkiego wiosennego siewu zbóż. Rośliny, które zostały dotknięte niedoborem wody są słabo rozkrzewione, mają słabo rozwinięty system korzeniowy, są niskie co przy dalszym braku wody może spowodować znaczne straty w tych uprawach.

Należy też zwrócić uwagę, że w całym kraju na plantacjach zbóż występuje problem z występowaniem mączniaka prawdziwego oraz septoriozy paskowej liści a także notowane jest duże nasilenie skrzypionki zbożowej.

Te liczne wyżej wymienione problemy w wielu uprawach z pewnością spowodują obniżenie plonów a niskie zasoby wody w glebie, mogą tylko spotęgować te straty.

Jednakże trzeba stanowczo stwierdzić, że prezentowane wyniki dotyczące suszy oznaczają tylko i wyłącznie straty plonów o 20% w skali gminy spowodowane deficytem wody w danym roku w stosunku do plonów uzyskanych przy średnich wieloletnich warunkach pogodowych. Inne elementy plonotwórcze, chociaż odgrywają istotną rolę w wielkości plonów nie są brane pod uwagę.

W zasadzie nie ma co komentować. Jest kiepsko i oby nie było gorzej. ;((

Źródło: www.susza.iung.pulawy.pl na podstawie opracowania dr hab. Andrzeja Doroszewskiego, prof. nadz.