Dni są coraz dłuższe, a za dwa tygodnie, czeka nas równonoc wiosenna. Tym samym, noc stanie się krótsza od dnia. Czyli kończy się najlepszy czas na obserwację nocnego nieba. Nie oznacza to wcale, że już nic ciekawego na marcowym niebie nie będzie można obserwować. Wręcz przeciwnie – atrakcji będzie sporo. W marcu dnia przybywa średnio ok. 3-4 minuty w ciągu doby. O ile 1 marca w Warszawie Słońce wzeszło o godz. 06:25, a zaszło o godz. 17:12, to ostatniego dnia tego miesiąca, po zmianie czasu z zimowego na letni (25/26 marca), wschód naszej dziennej gwiazdy nastąpi o godz. 06:16, a zachód dopiero o godz. 19:05. To oznacza, że w ciągu miesiąca noc skróci się aż o dwie godziny.

Kolejność faz Księżyca w marcu jest następująca: pierwsza kwadra miała miejsce w dniu 5 marca o godz. 12:33, pełnia przypadnie na 12 marca o godz. 15:55, ostatnia kwadra na zakończenie astronomicznej zimy w dniu 20 marca o godz. 17:00, a nów 28 marca o godz. 04:58.

W marcu doskonale widocznych będzie kilka planet. W pierwszej połowie miesiąca Merkurego będzie można zobaczyć ok. 10 stopni nad zachodnim horyzontem do pół godziny po zachodzie Słońca. Mija dobry sezon obserwacyjny planety Wenus, więc z każdym kolejnym dniem coraz trudniej będzie ją zaobserwować. Do ok. 20 marca widoczna będzie krótko po zachodzie słońca, nisko nad południowo-zachodnim horyzontem. Marsa w miesiącu marcu znajdziemy w gwiazdozbiorze Ryb. Z kolei w konstelacji Panny przez większość nocy będzie świecił Jowisz – ten zbliża się do Ziemi i znajdzie się najbliżej Błękitnej Planety w kwietniu.

Saturn jest gwiazdą poranną i znajdziemy go w gwiazdozbiorze Strzelca. Na obserwacje najlepiej wybrać się pod koniec miesiąca, gdy planeta znajdzie się nieco wyżej nad wschodnim horyzontem i będzie dobrze widoczna ok. 1,5 godziny przed wschodem Słońca. Uran, podobnie jak Mars, świeci w gwiazdozbiorze Ryb, a 6 marca znajdzie się zaledwie 5 stopni od Czerwonej Planety. Jednak aby zobaczyć tę koniunkcję, warto użyć lepszego sprzętu, bo Uran ze względu na swój rozmiar nie jest widoczny gołym okiem. Neptun przez cały miesiąc znajduje się zbyt blisko słońca, przez co jest niewidoczny.

Oprócz powyższych atrakcji, w marcu czeka nas jeszcze kilka innych, być może nawet ciekawszych zjawisk. Złączenie Księżyca i Jowisza nastąpi 14 marca i będzie widoczne przez całą noc. W szczytowej chwili, ok. godz. 21:00 oba ciała znajdą się nad południowo-wschodnim horyzontem w odległości 1,5 stopnia od siebie.
Sześć dni później, tj. 20 marca, kilka godzin przed równonocą wiosenną, będący w trzeciej kwadrze Księżyc znajdzie się w pobliżu Saturna. Koniunkcja będzie widoczna ok. godziny 05:00 nad wschodnim horyzontem – Srebrny Glob będzie oddalony od planety z pierścieniami o blisko 3,5 stopnia.

Z kolei 29 i 30 marca nastąpi krótkotrwała wieczorna koniunkcja Młodego Księżyca odpowiednio z Merkurym oraz Marsem. Najlepiej widoczna będzie koniunkcja 30 marca, gdy tarcza Księżyca będzie oświetlona już w 10 proc. i znajdzie się w odległości 5 stopni od Czerwonej Planety. Niewątpliwie wyczekiwanym zjawiskiem jest również początek astronomicznej wiosny w dniu 20 marca o godz. 11:29, kiedy Słońce wstąpi w znak Barana. ;))