(17) DĄB SZYPUŁKOWY “WYDZIERNIANIN” Z WYDZIERNA

Wydzierno to urocza i niewielka wioska położona w gminie Międzybórz na trasie Międzybórz Sycowski – Bukowina Sycowska. Wioskę otaczają piękne lasy ze wszystkich czterech strony świata. Idąc niewielką i rzadko uczęszczaną drogą asfaltową, można poczuć się, jakby czas się tutaj zatrzymał. Stare domki, w nie najlepszej kondycji drewniany płot oraz – jak ja mówię, to tzw. “coś” powodują, że jest to wyjątkowe miejsce. Jakaś taka “dziwna” pustka i harmonia tego miejsca przyciągają jak magnez.

Przechodząc wioskę można skręcić w prawo do lasu i zaszyć się w bukowińskich zagajnikach albo iść dalej szosą w kierunku do Bukowiny Sycowskiej. Po przejściu około 1200 metrów znajdziemy się w miejscu, gdzie nie ma już domków, a wokół drogi, można podziwiać lasy, łąki i pola.

W jednym z miejsc, po lewej stronie drogi, oczywiście idąc do Bukowiny Sycowskiej, nie sposób nie zauważyć ogromnego i majestatycznego dębu szypułkowego. To potężny “Wydziernianin”. Drzewo, którego królewski wygląd i rozmiary są imponujące i zachwycające.

Jest on prawdopodobnie zrostem czterech drzew w jednym pniu (odziomku). Niemniej, rozwidlenie na cztery, poszczególne pnie, następuje dopiero na wysokości ok. 2 metrów, co oznacza, że zgodnie z zasadami dendrometrii, okazały dąb w pełni należy traktować jako jedno drzewo.

OBWÓD PIERŚNICOWY PNIA

“Wydziernianin” rośnie na niewielkiej pochyłości przy rowie, w którym zaopatruje swój ogromny organizm w życiodajny płyn. Oczywiście dokładny pomiar obwodu pierśnicowego pnia “Wydziernianina” musiał się odbyć od najwyższego miejsca od podstawy drzewa. Wynosi on 524 cm.

Tym samym jest on grubszy od opisanego przeze mnie kilka miesięcy temu, innego, wspaniałego dębu, jakim jest “Król Bagien” z Kamienia.

Pień “Wydziernianina” jest bardzo krótki, masywny i gruby, charakterystyczny dla drzew rosnących na otwartej przestrzeni. Na wysokości około 2 metrów rozchodzi się on na cztery przewodniki, które z kolei na następnych dwóch metrach w górę, rozchodzą się na poszczególne konary i gałęzie. Kilka konarów zostało “Wydziernianinowi” chirurgicznie przyciętych, po których pozostałością są kikuty. Nie umniejszają one na szczęście pięknu tego nieprzeciętnego drzewa.

W miejscu rozchodzenia się poszczególnych pni, “Wydziernianin” jest przyozdobiony mchem, niewielką ilością porostów i siewkami jakiejś zielonej rośliny. Drzewo jest bardzo symetryczne we wszystkich kierunkach. W jego pobliżu rośnie kilka innych dębów, jednak “Wydziernianin” zdecydowanie wyróżnia się wyglądem, rozmiarami i ogromem.

Pień tego dębu sprawia wrażenie zdrowego, bez widocznych zmian, które wskazywałby na działalność szkodników lub grzybów pasożytniczych. Zresztą całe drzewo wydaje się być w dobrej kondycji zdrowotnej. Świadczy o tym wspaniała, rozłożysta i licznie pokryta zdrowymi liśćmi korona, która tworzy wręcz półmrok pod drzewem.

Naturalne procesy okazałych dębów powodują, że drzewo ma kilka niewielkich, uschniętych gałęzi, co w żadnym razie nie świadczy o jego zamieraniu. Drzewo wspaniale prezentuje się zarówno od strony drogi, wyróżniając się wokół pobliskiego drzewostanu, jak i z łąki, gdzie jeszcze bardziej widać jego moc i potęgę.

Jest to jeden z najpiękniejszych dębów szypułkowych, rosnących na Wzgórzach Twardogórskich w kategorii dębów rosnących na otwartej przestrzeni, a nie w zwarciu. W tej drugiej kategorii, prowadzi wspomniany wyżej “Król Bagien”.

(edycja 04.10.2019r.) W październiku 2017 roku przez Wzgórza Twardogórskie przechodziła silna wichura podczas której od “Wydziernianina” odłamał się jeden przewodnik. Można napisać, że 1/4 drzewa wyłamała się.

Taki stan rzeczy, z pewnością wpłynie na stan zdrowotno-sanitarny drzewa w najbliższych latach. Rana jest duża i zanim drzewo zdoła ją “załatać” , owady i grzyby nie przypuszczą okazji na atak. Zobaczę, jak to w następnych latach będzie wyglądać.

PODSUMOWANIE

1) Dąb szypułkowy “Wydziernianin” to królewskie i wyjątkowe drzewo, które dla każdego miłośnika sędziwych drzew stanowi wspaniały obiekt do oglądania, fotografowania i badania. Niewątpliwym atutem, poza samym pięknym dębem, jest urocza okolica “tylnej” strony Bukowiny i terenów wokół Wydzierna. Już samo przejście przez ten region, pozytywnie wpływa na samopoczucie i dostarcza dużą i zdrową dawkę energii, którą wręcz emanuje bukowińsko-wydzierniany klimat.  

2) Załączone zdjęcia “Wydziernianina” były robione w trochę gorszych warunkach atmosferycznych z uwagi na zachmurzenie. Wydaje się, że na szczęście udało mi się w dużym stopniu pokazać nieprzeciętność i wyjątkowość tego drzewa. Artykuł edytowałem w dniu 04.10.2019 r. i dodałem nieco fotek.

3) Warto jeszcze wspomnieć, że po obejrzeniu wspaniałego dębu, idąc dalej drogą do samej Bukowiny, można obejrzeć sędziwą aleję topolową, którą – być może – także kiedyś opiszę w cyklu PDWT.

4) Zanim to się stanie, następnym drzewem, które opiszę, jest już sfotografowany i zmierzony, kolejny dąb szypułkowy “Golanin” z Goli Wielkiej – wioski, która także jest położona w środku lasów. “Golanin” to drzewo o bardzo ciekawej budowie i intrygującej ilości konarów.